Ορισμοί με ετικέτες (117)
Εμφανίζονται 91-100 από 117

Κατ' αρχή να διευκρινίσω ότι το λήμμα μας είναι «2.0», αλλά το πλαίσιο εισαγωγής των λημμάτων που παρέχει το σάη δεν παίρνει τελείες, οπότε η καταχώριση γίνεται με την προφορική-περιγραφική μορφή «2 τελεία 0».

Ως γνωστό, η επανέκδοση ενός software σε νέα, βελτιωμένη μορφή σε σχέση με την πρωτόλεια έκδοσή του, περιγράφεται με «όνομα του προγράμματος 2.0» ενώ αν ακολουθήσουν και τρίτη και τέταρτη επανεκδόσεις, τότε έχουμε αντίστοιχα τις προεκτάσεις 3.0, 4.0 κ.ο.κ. Φυσικά, μπορεί να υπάρχουν και οι μικροβελτιώσεις μέσα σε κάθε έκδοση, π.χ. 4.1, 4.2 κ.ο.κ.

Ωσεκτουτού, το λήμμα μας μπαίνει σαν προέκταση σε πρόσωπα, αντικείμενα, ιδιότητες, γεγονότα, καταστάσεις, για να δείξει την εξέλιξη ή τροποποίηση επί τα βελτίω της προτέρας αυτών κατάστασης.

Μας προέκυψε από το παλιό γαλλικό serpentin, αυτό από το λατινικό serpentinus (ερπετόμορφος, οφιοειδής), που προήρθε απ’ το επίσης λατινικό serpens (ερπετό, φίδι) κι αυτό απ’ το επίσης λατινικό serpere (έρπω).
Αφού υποστεί προληπτική αφομοίωση, κυκλοφορεί και με τη μορφή «σαρπαντίνα»

Πρόκειται βέβαια για την έγχρωμη, λεπτή, χάρτινη κορδέλα με το πολύ μεγάλο σχετικά με τον όγκο της μήκος, που τυλιγμένη σχηματίζει κοντό κύλινδρο. Σε αποκριάτικες, συνήθως, εκδηλώσεις (και) με ένα χαρακτηριστικότατο φύσημα στο κέντρο αυτού του κυλίνδρου, ξετυλίγεται παίρνοντας το πασίγνωστο ελικοειδές σχήμα.

Λόγω λοιπόν των ιδιοτήτων του σχήματός της, έχει δώσει το όνομά της σε διάφορα εξαρτήματα και μηχανισμούς όπως:

---τον ελικοειδή συνήθως μεταλλικό σωλήνα σε πολλές συσκευές τύπου μπόιλερ, που βρίσκεται μέσα στο χώρο όπου υπάρχει το ήδη ζεσταμένο απ’ τον λέβητα ή τον ηλιακό συλλέκτη υγρό (ή και αέριο). Το κρύο νερό (ή όποιο άλλο ρευστό) μπαίνει από τη μια μεριά του σωλήνα και βγαίνει, ζεστό πλέον, από την άλλη μεριά, έτοιμο για διάφορες χρήσεις.

Ή κι αντίστροφα: Στο σωλήνα κυκλοφορεί το ρευστό που έχει ήδη ζεσταθεί, προκειμένου να ζεστάνει το αποθηκευμένο –κρύο σε πρώτη φάση- ρευστό που θα χρησιμοποιήσουμε (βλ, 2ο μήδι),

---τον σωλήνα σε συσκευές όπως κλιματιστικά και αποστακτήρες, που βοηθά στην ψύξη του αέρα και την υγροποίηση ουσιών που βρίσκονται σε κατάσταση ατμού και

---τον μηχανισμό πίσω απ’ το τιμόνι των οχημάτων (κι όχι μόνο) που επιτρέπει να μη χάνεται η ηλεκτρική επαφή του τιμονιού καθώς αυτό στρίβει, με την κόρνα, τον αερόσακο κι όσους άλλους μηχανισμούς ενεργοποιούνται από κουμπιά πάνω στο τιμόνι (βλ 3ο και 4ο μήδι).

Συμμετέχει στις περισσότερο ή λιγότερο δημοφιλείς εκφράσεις:
---«Κάνω κάτι σερπαντίνα», που σημαίνει «το ’χω παρακάνει», «το ‘χω παραχέσει», «το ‘χω τραβήξει απ’ τα μαλλιά» και χρησιμοποιείται κυρίως όταν μακρηγορούμε.

---«Μου ‘κανε τα νεύρα σερπαντίνα», που όπως και τα σαφώς συχνότερα «Μου ‘κανε τα νεύρα τσατάλια / κρόσσια» σημαίνει πως: «ίσα κι είμαι στο παρατσάκ να με πιάσουν τα διαόλια μου, οπότε μη πολλά – πολλά, μη γίνει εδώ το Κούγκι. Ά», στο πιο ευγενικό.

---«Με πάει σερπαντίνα», που σχετίζεται με δυσάρεστα επιτακτικές κωλοεκδηλώσεις διάρροιας, που σ’ αφήνουν νταντέλα, όπως εξόχως γλαφυρά ήδη περιέγραψε ο HODJAS σχεδόν δυο χρόνια πριν.

---«Τη φυσάει τη σερπαντίνα» -σαφώς συχνότερα στο γ’ πρόσωπο- που περιγράφει, σαν ένα ακόμη μέλος μιας ατελείωτης λίστας, τον έχοντα σεξουαλικές προτιμήσεις που πολλοί αντιμετωπίζουν ακόμη συμπλεγματικά, πλουτίζοντας παράλληλα τις απανταχού γλώσσες.

---Επίσης, λόγω του σχήματός της και της εικόνας που δίνει η εκτόξευσή της, περιγράφει τα φλόκια που δεν βρίσκουν τον από τη φύση καθορισμένο στόχο. Σε πολιτιστικά προϊόντα που απολαμβάνουν ακόμη και οι λιγότερο θολοκουλτουριάρηδες για προφανείς λόγους τόσο η καταμέτρηση, όσο και το μήκος τους σε slow-motion, έχει αναδείξει παγκοσμίου φήμης προσοντούχους αστέρες που με τις επιδόσεις τους προβλημάτισαν πολλούς.

«....είναι για ταινιάκι», παναπεί, αξίζει να γίνει ταινία μικρού μήκους.

Συνήθως πρόκειται:

• για κάποια εμπειρία ή κάποια κατάσταση που έχει το στοιχείο της πλοκής, περιλαμβάνει, δηλαδή, «συμπυκνωμένη» κάποια ενδιαφέρουσα αλληλεξάρτηση συμβάντων και προσώπων, κάποιο ελεγχόμενο και ευσύνοπτο (για να χωράει στο μικρό μήκος) διαπροσωπικό ή κοινωνικό τουρλουμπούκι.
• πολύ συχνά για αυτό που λέμε καλτ σκηνικό, αν πρόκειται για φαιδρότητες, και γενικότερα τη συνάντηση μιας ραπτομηχανής με μία ομπρέλα σε ένα πάγκο εργαστηρίου παρασκευής τιραμισού.
• ή και (μάλλον συνηθέστερα) για κάποια συνηθισμένη εμπειρία ή κατάσταση που παίρνει ασυνήθιστη τροπή, κάποια κουφή ροή γεγονότων ή κατάσταση στην οποία οι ήρωες ξεπερνούν το μέτρο.
• ή μπορεί (μάλλον ακόμα πιο συνηθέστερα) για κάποια ιδιαίτερη ανθρώπινη φιγούρα, η ιστορία της οποίας ή η στάση και η ματιά της οποίας στα πράγματα αξίζει για το χρήστη της φράσης να αναπαρασταθεί καλλιτεχνικά (το ταινιάκι ως βιογραφικό στιγμιότυπο μιας κοσμοθεωρίας). Τι είδους ανθρώπινη φιγούρα; Δε θα θέλαμε να αδικήσουμε κάποιον, δείτε την κατηγορία χαρακτηρισμοί προσώπων.
• ή (σπανιότερα), πιο αφαιρετικά και προς το βίδεο αρτ, για κάποιο αισθητηριακό gestalt ή βίωμα που κάνει το χρήστη να σκαλώσει.
• και, ολίγον άσχετο, για κάποιο αμαρτωλό πλάσμα που ξυπνά μέσα του, του χρήστη της φράσης, τον τσοντοσκηνοθέτη.

Η έκφραση χρησιμοποιείται πολύ στις φοιτητο-ηλικίες 16-24, αν και από λατερνατιβική άποψη είναι ολίγον πασέ ή και μπασκλάς καθώς παραείναι εμποτισμένη από ένα πνεύμα λαϊκής χρήσης και αποδόμησης της τέχνης (παραγνωριστήκαμε....). Έχει σαφώς να κάνει με τον εκδημοκρατισμό της πρόσβασης σε τεχνολογίες λήψης και επεξεργασίας εικόνας και ήχου, και βέβαια με το συσιφόνι. Έχει να κάνει και με την υπερκουλτουρίαση της ελληνικής κοινωνίας και τη σινεάνθηση (βλ. αύξηση επισκεπτών στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την επιτυχία του φεστιβάλ Δράμας κλπ). Έχει να κάνει ίσως και με την κλισαρισμένη αλλά μάλλον ακριβή εκτίμηση ότι ο ελληνικός κινηματόγραφος «πάσχει στο σενάριο», οπότε ο χρήστης της φράσης κάνει λίγο το κομμάτι του ότι «ιδέες υπάρχουν». Έχει να κάνει και με τον βερμπαλισμό του Έλληνος ο οποίος στάνταρ «προτιμά τις ηδονές της συλλήψεως από τις ωδίνες του τοκετού» (φράση του Κρίρκρεργκωρφ για τον εαυτό του)... μπα, ούτε καν. Έχει να κάνει και με την προχειρότητα που έχει στο DNA της η φυλή μας και που την κάνει να φαντάζεται ότι το μικρό μήκους ταινιάκι είναι έλα μωρέ τώρα. Και φυσικά έχει να κάνει με την αισθητικοποίηση της ζωής σε ένα ποστμόδερν κόσμο.

Είναι μια παραλλαγή του στα τέτοια μου, στ' αρχίδια μου κλπ, η οποία έχει τις ρίζες της στο παπάκι (γνωστό και ως @: Shift+2), όπου πρωτοξεκίνησε σε chat rooms ως sta @@ mou ή στα @@ μου, ανάλογα με την προτίμηση σε γκρίκλις ή σε ελληνικά. Έγινε ευρύτερα γνωστή μέσα από διαφήμιση εταιρίας κινητής τηλεφωνίας.

Η διαδικασία pot-σης κατά την οποία δύο ή περισσότεροι pot-ες είναι συνδεδεμένοι με κάμερα μέσω διαδικτύου και πίνουν χόρτο. Η φράση αυτή έχει ως γλωσσική βάση της τον όρο cyber sex.

Cyber pot βέβαια, να πίνουν μόνοι τους, οπότε μπαίνουν on-line και πίνουν με φίλους τους από άλλες πόλεις ή χώρες. Το σωστό cyber pot προϋποθέτει όσοι είναι on camera να πίνουν. Ε, τι; μισές δουλειές θα κάνουμε;

Θα το ακούσεις ως απάντηση στο «Γεια» από άτομα που είναι νέα στον προγραμματισμό. Συνήθως τρίτη λυκείου.

Μια μορφή επανάληψης σε έναν αλγόριθμο είναι έτσι:

[i]Για i από x μέχρι y επανάλαβε
...
Τέλος_επανάληψης[/i]

Έτσι όταν κάποιος τους πει «γεια», ρωτάνε αστειευόμενοι τι χαρακτήρες να χρησιμοποιήσουν σαν να τους υπαγορεύουν άσκηση και να λένε «για...».

To αλαλάζουν με σαδιστική ικανοποίηση μπροστά σε μεσμερίζουσες οθόνες ορμονόπληκτοι και μετέφηβοι εξολοθρεύοντας με το τζόιστικ ανά χείρας εικονικούς τυπωμένους κακούργους που αραβοφέρνουν ή μεταναστοφέρνουν (ή μετανάστες που κακουργοφέρνουν), σαρκοβόρα τέρατα που ποτέ δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της καρέτα - καρέτα, ή και οχήματα παντός είδους, καταναλώνοντας τα γνωστά τοξικά πολιτιστικά προϊόντα της σήμερον με μόνο κέρδος τη ματαιόδοξη εγγραφή ενός ευφάνταστου νικ – άβαταρ σε λίστες φήμης.

Αλλά έχει ξεφύγει, όπως κι αρκετοί που το χρησιμοποιούν.
Τώρα παίζει, όλο και συχνότερα, και για δίποδα σαρκοβόρα, κάθε άλλο παρά εικονικά, μερικά εκ των οποίων αποφεύγουν να πολυκυκλοφορούν εκτός οθόνης, γιατί είναι αλλεργικά σε γαλακτοκομικά, μούντζες, κατάρες και σοδομισμό του ίματζ τους.

Ή έμμεση πλην σαφής καταγγελία του ανυπόφορα κιτσάτου θεάματος που δεν πείθει κανέναν για τις σωτήριες προθέσεις του, η ενσωματωμένη αγανάκτηση, η άτυπη υπόσχεση του επερχόμενου game – over, αλλά και η μυρωδιά από καναπέ, υπόσχονται ένα μέλλον που μπορεί και να είναι ανάλογα επικό.

Άσε που εμπεριέχει και κάτι από Alain Badiou ο οποίος, μάλλον, δεν έχει ιδέα από LoL.

Εκ του ουσιαστικού μπουρδέλο συν την κατάληξη -άζω, το ρήμα μπουρδελιάζω λαμβάνει τις εξής σημασίες:

1. Την κυριολεκτική σημασία: Μπουρδελιάζω ίσον πηγαίνω μπουρδελότσαρκα, είτε αυτό σημαίνει ότι περνάω απ' έξω χαζεύοντας τα αξιοθέατα, είτε ότι εισέρχομαι εις τα ενδότερα των ιδρυμάτων αυτών δια την σύναψη γνωριμιών με τη βιβλική έννοια του όρου.

2. Την μεταφορική σημασία, η οποία χωρίζεται στα εξής σκέλη:

α) Μπουρδελιάζω ίσον ρεμαλιάζω, με την έννοια του γλεντάω μέχρι τελικής πτώσεως και εξαντλήσεως (σωματικής ή / και οικονομικής), το ρίχνω στις κάθε είδους καταχρήσεις.

β) Χαλάω ή καταστρέφω κάτι, το κάνω πουτάνα ή μπουρδέλο, του γαμάω τη μάνα κλπ συναφείς εκφράσεις. Συνήθως χρησιμοποιείται αναφορικά με υλικά πράγματα (κτίρια, μηχανήματα, εξοπλισμός κλπ).

γ) Στον διαδικτυακό λόγο, μπουρδελιάζω ενίοτε σημαίνει ότι αναρτώ οφ-τόπικ μηνύματα και σχόλια με αποτέλεσμα να καταστρέφω τη ροή του νήματος και να εκτρέπω το λόγο. Χρησιμοποιείται δηλαδή ως συνώνυμο του τρολάρω και του σπαμάρω.

Συνώνυμο: ξεμπουρδελεύομαι, ξεμπουρδελιάζω.

Εκ του [σπαμ] (αγγλ.>spam), το ρήμα σπαμάρω σημαίνει ότι επιδίδομαι στην πρακτική του σπαμαρίσματος, το οποίο στον διαδικτυακό λόγο έχεις τις εξής σημασίες:

1. Σπαμάρω ίσον κάνω μαζική αποστολή μηνυμάτων ηλεκτρονικής αλληλογραφίας τύπου σπαμ / spam. Ήτοι, σπαμαρχιδιάζω.

2. Σε περιβάλλον τύπου φόρουμ, ιστολογίου, ιστοσελίδων που παρέχουν δυνατότητα σχολιασμού και ιστοτόπους ευρύτερης κοινωνικής δικτύωσης, το σπαμάρω έχει συν τοις άλλοις πάρει την έννοια του τρολάρω/ τρολιάζω, όπερ σημαίνει ότι αναρτώ οφ-τόπικ μηνύματα σπάζοντας τη συνοχή της ηλεκτρονικής συζήτησης και τα νεύρα των διαδικτυακών συνομιλητών μου ανοίγοντας συζήτηση μέσα στη συζήτηση. Η ειδοποιός διαφορά του σπαμαρίσματος από το τρολάρισμα έγκειται στ' ότι το σπαμάρισμα είναι και καλά πιο διακριτικό και δεν εκτελείται με άμεσα αντιληπτό (από τους άλλους) στόχο να προσβληθούν οι συνομιλητές (π.χ. το σπαμάρισμα μπορεί να αφορά κάτι άσχετο με την υπό εξέλιξη συζήτηση, παρατιθέμενο ως άχρηστη πληροφορία ή εσωτερικό αστείο, ερώτηση με άσχετο ως προς εκείνη τη στιγμή ζήτημα ή ό,τι). Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου το σπαμάρισμα μπορεί όντως να μη γίνεται κακόβουλα, ασχέτως βέβαια με τ' ότι η πιο συχνή κατάληξη είναι οι εκατέρωθεν βρισιές, τα e-ξεκατινιάσματα και τα ηλεξεμαλλιάσματα. Είτε δημοσίως, είτε μέσω πιμί.

Με τη σημασία αυτή το σπαμάρω ενίοτε εμφανίζεται και στον καθημερινό, εκτός διαδικτύου λόγο, ιδιαίτερα σε περιστάσεις όπου η συζήτηση αρχίδει και κουράδει, ή όπου χρειάζεται οπωσδήποτε αλλαγή θέματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το σπαμάρισμα αποδεικνύεται πραγματικά σωτήριο.

Από το off-topic (εκτός θέματος) που, στη γλώσσα του διαδικτύου, και πιο συγκεκριμένα στη γλώσσα ιστοσελίδων τύπου φόρουμ και ιστολογίων, δηλώνει τα μηνύματα που δεν εντάσσονται στο αντικείμενο με το οποίο ασχολείται ένα νήμα (thread) ή που γενικά είναι άσχετα ή που δεν ταιριάζουν με τη θεματολογία και τον χαρακτήρα της εκάστοτε ιστοσελίδας συνολικά (π.χ. νήματα για αυτοκίνητα / ταβέρνες / ρούχα σε μουσικά φόρουμ ή νήματα για βιβλία και μουσική σε τσοντοφόρουμ).

Το οφτοπικίζω ως ρήμα σημαίνει ότι επιδίδομαι στην πρακτική του να αναρτώ οφ-τόπικ μηνύματα στα πλαίσια συγκεκριμένων θεματικών συζητήσεων, και με αυτό τον τρόπο να ανοίγω συζήτηση μέσα στη συζήτηση. Η διαφορά μεταξύ του οφτοπικίζω και του σπαμάρω είναι γενικά λεπτή, αλλά υφίσταται: το σπαμάρισμα δηλώνει παρεμβολή με βίαιο (διαδικτυακά) τρόπο με σκοπό την εκτροπή της συζήτησης και την προσέλκυση της προσοχής στην διαδικτυακή μου περσόνα. Το οφτοπίκισμα είναι πιο εξευγενισμένο: συμμετέχω μεν στη συζήτηση και την ξεστρατίζω πιανόμενος από μία λεπτομέρεια που ειπώθηκε (ή πιο σωστά, που γράφτηκε) στα πλαίσια της, την οποία και αναπτύσσω, έως ότου να την εγκαταλείψω και να επιστρέψω πάλι στο αρχικό ζήτημα υπό συζήτηση -είτε μόνος μου, είτε με το ζόρι.

Με άλλα λόγια, το οφτοπίκισμα είναι σε κάθε περίπτωση παρεμφερές με την πορεία της συζήτησης και τα όσα έχουν ειπωθεί στα πλαίσια της, αλλά όχι άμεσα σχετικό μαζί της, και δεν είναι παρά μία μικρής διάρκειας (υπό νορμάλ συνθήκες) παρεμβολή, η οποία ενδέχεται επίσης να είναι άκρως δημιουργική για τους συμμετέχοντες. Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί ότι η διαφορά είναι λεπτή και συχνά δυσδιάκριτη από κάποιους χρήστες, και ουκ ολίγοι καυγάδες έχουν ξεκινήσει από αντίστοιχες αναρτήσεις και πρακτικές.

Κάποιοι χρήστες σε φόρουμ και ιστολόγια συχνά προειδοποιούν πριν αρχίσουν τα οφ-τόπικ, πληκτρολογώντας τη σήμανση off-topic / οφ-τόπικ στην αρχή του μηνύματός τους. Άλλα φόρουμ, πιο οργανωμένα και που γενικά μαζεύουν πιο εκλεκτό κόσμο (λέμε τώρα) και λιγότερους κάφρους, ζητούν από τους χρήστες να χρωματίζουν διαφορετικά τα οφ-τόπικ μηνύματά τους. Σε γενικές γραμμές όμως, πολύ λίγοι χρήστες λαμβάνουν τέτοιες πρακτικές υπόψη και ακόμη λιγότεροι τις εφαρμόζουν.

Όπως και με την περίπτωση του σπαμάρω, το οφτοπικίζω χρησιμοποιείται πού και πού και στον καθημερινό, εκτός διαδικτύου λόγο, προκειμένου να δηλώσει την αλλαγή θεματολογίας σε μία συζήτηση. Κι όπως και στην περίπτωση του σπαμάρω, είναι κι αυτό συχνά ευπρόσδεκτο και σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και λυτρωτικό.