Ορισμοί με ετικέτες (246)
Εμφανίζονται 31-40 από 246

Αν ο όρος ετυμολογηθεί από το γαλλικό fondement = θεμέλιο, τότε θα λεχθεί «φονταμενταλισμός».

Αν όμως ετυμολογηθεί από το λατινικό fundamentum (ίδια σημασία) θα λεχθεί «φουνταμενταλισμός», που είναι και το σωστότερο. Η λέξη αποδίδεται στα ελληνικά ως «θεμελιοκρατία», «θεμελιωτισμός» και σημαίνει την σκληροπυρηνική τάση για επιστροφή στις πηγές μιας θρησκείας.

Η λέξη, ωστόσο, σλανγκίζεται για να δηλώσει τον σκληροπυρηνικό χασιστή και φουντικό που επιδιώκει την επιστροφή στις πηγές της φούντας.

Εναλλακτικώς, ο σλανγκισμός μπορεί και να σημαίνει ότι ο θρησκευτικός φουνταμενταλισμός είναι η «φούντα των λαών» για να παραφράσω τον Μαρξ.

Τα χάπια ή ναρκωτικά των οποίων η ημερομηνία λήξεως έχει παρέλθει. Επιφέρουν ακόμα πιο έντονες παρενέργειες σε αυτόν που τα έχει πάρει και ωσεκτουτού η συμπεριφορά του είναι ιδιαιτέρως αλλοπρόσαλλη.

Όρος που χρησιμοποιείται μεταφορικά, για να δηλώσει κάποιον που συμπεριφέρεται ακατανόητα, σα να είχε καταναλώσει ληγμένα...

Α. Απ' το αρχαίο ελληνικό και μετέπειτα αλεξανδρινό «σάπφειρος» > ζαφείρι: Ορυκτός πολύτιμος λίθος, από ανοιχτό γαλάζιο και πράσινο μέχρι σκούρο μπλε, χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων για κοσμήματα κλπ.

Β. Κατά μίαν εκδοχή, ήταν/είναι τα κιτρινο-γαλαζο-πράσινα φλέματα που προκύπτουν απ' τον τσιγαρόβηχα, το κρυολόγημα, τη φθίση, κλπ., που σου στέκονται στο λαιμό και δε μπορείς να τα φτύσεις, ούτε να τα καταπιείς ... μπλιαχ! (πιθανά συνώνυμα: ροχάλα, τάλιρο, λίρα, κλπ.)

Γ. Ήταν / είναι οι καπνίλες, οι στάχτες, τα ρετσίνια, τα λάδια και άλλα κατάλοιπα στο νερό του ναργιλέ (نرجيلة, narguil, narguilé, pipe à eau, pipa de agua, water pipe, water bong) ή της συνώνυμης شيشة «shisha» και, κατ' επέκταση, στο λαρύγγι του χρήστη, μαζί με τη σχετική πικρίλα.

Ίσως να' χεις καπνίσει το εκ Ζωνιανών ορμώμενο χορταράκι, ή άλλα, πιο διαδεδομένα στις Αμερικές και αλλαχού, όπως Acapulco Gold, Panama Red, Jamaican Spliff, Pot , ή την πιο διάσημη Marijuana (στις λατινογενείς γλώσσες, οι διάφορες Μαρίες-Ιωάννες έχουν δανείσει/χαρίσει τ' όνομά τους σε πλείστες όσες ονομασίες: Maria-Juana, Marie-Jeanne, Mary Jane = Μαριχουάνα, Bloody Mary = Βότκα+ντομάτα+ ..., Marie-couche-toi-là = Εύκολη γκόμενα, ανοιχτομπούτα, κρεβατάμπλ, Dame Jeanne = Νταμιτζάνα, κλπ.) που, αρχικά, σήμαινε το φτηνό ταμπάκο. Μέχρι που οι λατινομαθείς τη βαφτίσανε cannabis sativa indica, οι ελληνομαθείς ινδικήν κάνναβιν και οι πιο περπατημένοι, μαστούρηδες, αφιονισμένοι (απ' το αρχαίο ελληνικό «όπιον» μέσω του περσο-τουρκικού afyon) κι ωραίοι σημερινοί σλανγκιστές, ανά τον κόσμο, την είπαν joint, stick (US), pétard, bédo (FRA), porro, cano, mota (ESP), baseado, toco (POR), canna, spinello (ITA), στριφτό, γεμιστό, μαύρη, τσιγαρλίκι, (ΕΛΛ), «الحشيش القنب الهندى» (ΑRΑ, αλ χασίς αλ κάναμπ αλ χίντι = δλδ το «χασισάκι») κλπ.

Αφού το καπνίσεις και «φτιαχτείς», εκτός απ' τη ζαλάδα/θολούρα, σε πιάνει και μια λιγούρα, άλογο πράμα, λιμπίζεσαι κάτι να φας, βρε παιδί μου, οπότε ζητάς να μασουλήσεις καμιά μπουκιά, κάτι να κατευνάσει την πείνα σου, να σου διώξει την πικρίλα απ' το λαρύγγι και να σε φέρει στα ίσα σου, να στανιάρεις, να ξεπήξεις απ' την κατακεφαλιά της τετραϋδροκανναβινόλης (THC). Το περί ου ο λόγος μπινελίκι ήταν το de rigueur (συνηθισμένο/υποχρεωτικό) σοροπιαστό γλυκό που κατανάλωναν το πάλαι ποτέ οι χασικλήδες حشيشي (ελάχιστη σχέση με τους παλιούς τρομοκράτες حشيشين -haschaschin=assassins=δολοφόνους-) μετά που είχαν «κάνει» ή «φουμάρει» ή «πιει» τη τζούρα τους, ώστε να πάνε κάτω τα ζαφείρια και να μην είναι ο στόμας τους τσαρούχι, σα να λέμε, κάτι με μπόλικα σορόπια/πετιμέζια: κανταϊφάκι, μπακλαβαδάκι, φοινίκι/μελομακάρονο, γαλατομπούρεκο, σάμαλι, κτλ., να φύγει η πίκρα. Το λουκούμι συνηθιζόταν αργότερα σαν πιο εύχρηστο, πιο βολικό και πιο φτηνό. Μεταγενέστερο (αλλά ersatz) κατάλοιπο της συνήθειας (που εγώ πρόλαβα) είναι η καραμέλα που πάντα δίνανε παλιά οι καφετζήδες (και κάθε αξιοπρεπής κάπελας/ταβερνιάρης) με το απλό κονιάκι (sic) στους μπεκροκανάτες βαρελόφρονες.

Ανέλιξη του να πάνε κάτω τα ζαφείρια ίσως είναι η πιο γνωστή έκφραση να πάνε κάτω τα φαρμάκια, μεταφορικά, τα ντέρτια κι οι καημοί, χωρίς σχέση με τσιγαρλίκια και τεκέδες. Δείγμα από ένα παμπάλαιο ρεμπέτικο:

[I]Στο απόμερο το ταβερνάκι
Τα πίνω με δυο γεροντάκια
Άιντε ακόμα ένα ποτηράκι
Να πάνε κάτω τα φαρμάκια.[/I]

Στακάκι αποκαλείται το στοίβαγμα αναβολικών και άλλων ουσιών που καταναλώνουν σφίχτες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις κατά την διάρκεια των προπονητικών τους κύκλων.

Υπάρχουν στακάκια για κάθε πικραμένο:

• Το συνηθέστερο στακάκι περιλαμβάνει τουλάστιχον δύο είδη αναβόλας για τουμπάνισμα σε συνδυασμό με αντιοιστρογόνα ώστε ο ντόπερμαν να μην αναπτύξει δευτερογενή γυναικεία χαρακτηριστικά (βυζάκια, κλειτορίδα, συρρίκνωση όρχεων, κλπ).
• Άλλα στακάκια με σκοπό το στέγνωμα περιλαμβάνουν καφεΐνη, βρογχοδιασταλτικά, ασπιρίνη, και θυρορμόνη. Στην Ελλάδα σερβίρονται σε μορφή φραπέ, αλλά με την καλή έννοια. Τέτοιου είδους στακάκια βρίθουν και σε άλλα σπορ, όπως το ποδόσφαιρο.
• Ναρκοστακάκια αποκαλούνται όσα στακάκια αναβολικών περιλαμβάνουν και ντρόγκια. Ενώ υπάρχουν ελάστιχες καταγεγραμμένες περιπτώσεις ηρωινομανών σβαρτσών, αρκετοί σφίχτες στακάρουν κόκα, σπίντα και παυσίπονα με κωδεΐνη. Υπάρχουν ωστόσο αρκετοί 'ζάκηδες που ζτακάρουν ζουζού με μπρουταλίνη. Ασφαλώς και δεν αποσκοπούν σε αθλητικές επιδόσεις, γράμμωση ή κοιλιακούς-εξαπάκετα: το κάνουν διότι η αυξημένη τεστοστερόνη δρα αφροδισιακά στην καμένη λίμπιντό τους (περισσότερα εδώ).
• Πιο προχώ στακάκια προσθέτουν νοοτροπικά στο χαρμάνι ώστε ο μπιλντεράς να ξεφύγει από το στερεότυπο άι κιου ραδικιού και να διευρύνει τους ορίζοντές του εν όψει συνταξιοδότησης. Πρώην σφίχτερμεν που υπερέβησαν τα εσκεμμένα και διεκρίθησαν στον δημόσιο βίο, και μάλιστα άνευ νοοτροπικών, περιλαμβάνουν τους Arnold Schwarzenegger και Γεώργιο Καρατζαφύρερ.

Εκ του αγγλικού stack.

Προκύπτει από την παράφραση της λέξης πυρασφάλεια και εκφράζει :

1. Tη διαθεσιμότητα και επάρκεια μπύρας σε φιλικά τσιμπούσια κλπ προκειμένου οι συνδαιτυμόνες να οδηγηθούν σε ολοκληρωμένες εμπυρίες και να μην κρεμάσει το σύστημα κατά την ανοδική πορεία προς το τσακίρ κέφι τη χαλάρωση, το ρισετάρισμα του μυαλού, την πλήρη φόρτιση των αλκοολικών μπαταριών, την κατάσταση κροκοκοδειλοποίησης, λιάρδαςκαι σταφίδας. Είναι άλλωστε άτοπο και κρίμα, το να αναρωτιέται κανείς: two beer or not to beer, όταν δεν υπάρχει απόθεμα.

Παρόλες όμως τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις που μπορεί να κάνουμε, μπορεί να ξεμείνουμε και μοιραία να φτάσουμε σε empty fuel κατάσταση, είτε λόγω αυξημένου αριθμού συνδαιτυμόνων, είτε γιατί θα μπορούσαν να 'ρθουν απρόβλεπτα και κάποιοι με αναπτυγμένους μπυροκοιλιακούς, είτε λόγω ότι κάποιοι συνδαιτυμόνες μπορεί να αποδειχθούν μπυρωινομανείς, είτε λόγω του ότι κάποιοι που πίνουν άλλα ποτά μπορεί να το γυρίσουν σε μπύρες, είτε λόγω απρόβλεπτης τάσης για υπερκατανάλωση που μπορεί να οφείλεται στο δέσιμο της ομάδας, στην ανεβαστική μουσική, στο ζέσταμα της ατμόσφαιρας και γενικότερα σε διάφορες συγκυρίες που μπορούν να δράσουν ως σουβλάκι ή ντόμινο ώστε να παρασύρουν τους άλλους και έτσι σε dt να ξεμείνουμε από μπύρες. Γι' αυτό προτείνεται να γίνει κάτι που συμβαίνει στο management των επιχειρήσεων. Μιλάμε για την έγκαιρη στιγμή ζήτησης παραγγελίας ανανέωσης του μπυροστόκ (στοκ από μπυρόνια), ώστε η παραλαβή του νέου στοκ, να μη γίνει αργότερα από την οριακή στιγμή κατάρρευσης του υπάρχοντος στοκ και έτσι να ξενερώσει η βραδιά, εκεί που καλά καλά έχουν αρχίσει να ζεσταίνονται οι κινητήρες. Οπότε ο beer administrator (διαχειριστής μπυροκατάνυξης) προτείνεται να ’ναι ορθολογιστής, να μπορεί να ελέγχει την κατάσταση (από θέμα εμπυριών τη βραδιά της μπεκροκατάνυξης) αλλά και να έχει εμπειρία από εμπυρίες και σχετικές κραιπάλες ώστε η εκτίμησή του να ‘ναι σωστή. Αν δεν πιάσει τον στόχο του (διαθεσιμότητα μπυρών), θα χαρακτηριστεί στόκος, αφού το νέο στοκ δεν κατέφθασε έγκαιρα.

2. Οποιοδήποτε μέτρο εξασφαλίζει τη διαφύλαξη της άρτιας κατάστασης του στοκ των διαθέσιμων μπυρών (Παράδειγμα 2) και αποτρέπει την κατανάλωση του περιεχομένου μεμονωμένων μπυρών ή στοκ αυτών, από μη εξουσιοδοτημένα άτομα (Παράδειγμα 3)

Σημείωση: θα μπορούσε να επισημανθεί πως, ενώ η πυρασφάλεια αφορά την καταστολή μιας εκδηλωθείσας φωτιάς, η μπυρασφάλεια αφορά όλες εκείνες τις ενέργειες που πρέπει να ληφθούν ώστε να διασφαλιστεί το άναμμα του υγρού πυρός. Εντούτοις, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνδυαστούν οι δυο αυτές καταστάσεις (βλ. παράδειγμα 4)

Λιωσίδι, οι κυριότερες κατηγορίες:

• Ο ντίρλας, η λιάρδα, ο εκτελών μπυρουέτες,
• Ναρκοσλανγκιά για τον τελειωμένο αρρωστάκια,
• Ο καΐλας, το σε σημείο απόλυτης εξαθλίωσης καψίδι με online γκέη-μινγκ,
• Όστις φαν-ατικός ενός μουσικού συγκροτήματος κυριολεκτικά λιώνει το βινύλιο από το πολύ παίξιμο,
• Το ζόμπι, ο ρανίδας, αυτός που στεγνώνει με τις ώρες μπροστά από τον κουλοχέρη,
• Η κάθε ψυχαναγκαστική και συνήθως πολύωρη ενασχόληση, ψώρα, καμενιά ή πώρωση με κάτι.

Ανάδοχος εκ του δουπού: Γαλαδριήλ.

Στρέκλα είναι η αλογόμυγα που άμα σε τσιμπάει λυσσάς και παραπατάς από τον πόνο. Επίσης, ενδεχομένως για τον παραπάνω λόγο, στρέκλα είναι ο κουτσός και αυτός που χάνει την ισορροπία του.

Δίπλα είναι λίγο πιο κει από κει που έπρεπε να είσαι, ναι ναι, το γνωστό ακριβώς από δίπλα.

Στρέκλα-δίπλα είναι χαρακτηρισμός τ. τροπικό επίρρημα (λέμε τώρα) για τρόπο περπατήματος και κυρίως παραπατήματος. Η έκφραση στο μεγαλείο της είναι «περπατάω στρέκλα-δίπλα» που σημαίνει: (σ)τρεκλίζω, κλυδωνίζομαι, είμαι ασταθής, κάνω απέλπιδες προσπάθειες να διατηρήσω την ισορροπία μου, αλλού πατάω κι αλλού βρίσκομαι ή και ίσα που στέκομαι στα πόδια μου, ένα στάδιο πριν καταρρεύσω.

Στρέκλα-δίπλα περπατούν οι κλασμένοι, τα πτώματα και οι λοιποί κομματιανοί παραπαίοντες.

Για πολλά χρόνια νόμιζα ότι το λέει όλο το σύμπαν, αλλά μετά με γούγλε κατάλαβα ότι μάλλον πρόκειται για τοπικό ιδιωματισμό, χαίρε ω χαίρε δοξασμένη Ηλjεία.

Όταν την ακούει κανείς μετά από χρήση ευφορικών μέσων (αλκοόλ, φάρμακα, ναρκωτικές ουσίες και χημικά πτητικά υγρά). Χαρακτηρίζεται από χαλαρότητα, καλή διάθεση και βλακώδες χαμόγελο ή ακατάσχετο γέλιο, ζαλάδα και μειωμένες αναστολές.

Γενικότερα δημιουργείται στο υποκείμενο μια τάση για αποφυγή της πραγματικότητας και αδιαφορία για τις κοινωνικές επιταγές.

Όπως θα έλεγε κι ο Σιγμούνδος τείνει να εξωτερικευτεί το υποσυνείδητό μας παραμερίζοντας το εγώ. Για το υπερεγώ δεν το συζητάμε καθόλου, είναι το πρώτο θύμα της κραιπάλης.

Μεταβατικό ρήμα το οποίο απλά μπορεί να σημαίνει κάτι σε «όταν κάποιος παίρνει κάτι από χαμηλά και το σηκώνει» αλλά χρησιμοποιείται ευρέως με 2 σλανγκικές και παράλληλα συναφείς έννοιες (ιδίως σε περιφραστική μορφή).

Ανεβάζω (είμαι ανεβασμένος – με ανεβάζει): Διατελώ σε ψυχική ανάταση προκαλούμενη από γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις, κλπ, σε σημείο να νιώθω ότι πετάω στα ουράνια, ότι μπορώ να κάνω τα πάντα.

Ανεβάζω (είμαι ανεβασμένος – με ανεβάζει): Πιθανώς από την αμερικλανιά Ι am high σε συνδυασμό με τον προηγούμενο ορισμό. Σαν να λέμε έχω κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών ή αλκοόλ και νιώθω ότι πραγματικά είμαι καλά και όντως μπορώ να κάνω τα πάντα, τα κοάλα και άλλα συναφή ζώα (αλλά και να πετάξω από τον 13ο όροφο ή να οδηγήσω το παπί μου).

Ο πρώτος ορισμός δεν προϋποθέτει πάντα ότι το υποκείμενο ήταν πρότερα «πεσμένο», κάτι που συνήθως συμβαίνει στον δεύτερο ορισμό (χαρμάνα).

Και στις δύο περιπτώσεις φυσικά η πτώση (έλλειψη, hangover ή η επιστροφή στην πραγματικότητα) είναι οδυνηρή…

Αντώνυμο: πέφτω – είμαι (αλλά και νίωθω) πεσμένος

Χρησιμοποιείται ενίοτε και το αμετάβατο «ανεβαίνω».

Είναι κάτι που προκαλεί τρελή πώρωση, μας στέλνει κανονικά, ενίοτε δε μας κάνει να αισθανόμαστε λες και έχουμε καπνίσει πέντε λιβάδια μαύρο εισάγοντάς μας σε μια εναλλακτική πραγματικότητα από την οποία δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε.

Για να δούμε όμως τι προκαλεί χάσιμο.

• Καταρχήν, η μουσική (εξ ου και το Lost In Music των Sister Sledge). Χαρακτηριστικές κατηγορίες μουσικής που προκαλούν χάσιμο είναι η ψυχεδέλεια και τα πριόνια.

• Η πολύ προχώ τέχνη γενικά, που αν καταφέρεις να την πιάσεις, μένεις μαλάκας. Χαρακτηριστικά εδώ είναι το θέατρο του παραλόγου και το σουρεαλιστικό σινεμά.

• Έπειτα, τα διάφορα παιχνίδια σε PC ή παιχνιδομηχανές (βλέπε λάινεϊτζ). Στην περίπτωση αυτή το χάσιμο οδηγεί αναπόφευκτα στο κάψιμο.*****

• Τα ναρκωτικά, ειδικά τα παραισθησιογόνα, που είναι χάσιμο στην κυριολεξία. Ρωτήστε τους επιζήσαντες της ηρωικής rock σκηνής των 60s να σας διαφωτίσουν επί του θέματος.

• Διάφορα άλλα πράγματα που προκαλούν παρόμοιες αντιδράσεις (ναι, και το slang.gr)!

Πολύ συχνά το χάσιμο είναι τρελό, απίστευτο ή απόλυτο.

***** Και όμως, χάσιμο στον χώρο του παιχνιδιού υπήρχε και πριν από τα PC games! Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι το παιχνίδι των 60s τάκα-τάκα, το οποίο ήταν τόσο πορωτικό που οδήγησε στο απόφθεγμα πως «το πολύ το τάκα-τάκα κάνει το παιδί μαλάκα»!