Ορισμοί με ετικέτες (15)
Εμφανίζονται 1-10 από 15

Ρήμα: μένω πάκης

Είναι η στάση που κράτησε ο πρόεδρας (πλέον) της Δημοκρατίας σε σειρά ζητημάτων όπως,
1) στο επεισόδιο στην ΑΝΤ τιβί μεταξύ των Κανέλλη, Δούρου, Κασιδιάρη, 2) στα γεγονότα μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, που κάηκε το κέντρο της Αθήνας και καταστράφηκαν χιλιάδες επιχειρήσεις, 3) στο επεισόδιο στη βουλή με τον Μεϊμαράκη, που περιλάμβανε και τον πούτσο του τελευταίου, που ως γνωστόν είναι ο πιο ωραίος.

Έτσι γεννήθηκαν τα σε ευρύτατη χρήση, μένω Παυλόπουλος, μένω Προκόπης, μένω Πάκης, ώσπου προέκυψε -ήταν αναμενόμενο- το λιτό και συμπυκνωμένο, στάση Πάκη, στάση που σημειωτέον επιβραβεύτηκε στον ύψιστο βαθμό από την Πρώτη φορά τόσο Αριστερά κυβέρνηση.

Μη γίνει και στάση τρόλεϊ στο τέλος, ή μετρό...

Όταν κάποιος αντιμετωπίζει τα προβλήματα, τις καταστάσεις και τα γεγονότα με αυταπάρνηση, δυναμικά, τίμια, αντρίκια με βαρβατίλα και δεν κωλώνει. Αντιμετωπίζει το πρόβλημα όπως είναι, σαν το θεούλη Απόστολο Γκλέτσο.

Η κατάσταση όταν θέλεις να διαμαρτυρηθείς τόσο έντονα για κάτι που επιλέγεις να το κάνεις με τον πλέον θεαματικό αυτοκαταστροφικό τρόπο. Ο υπερθετικός βαθμός του «είναι για να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο».

Από τον μπασκετμπολίστα του Πανιωνίου που διαμαρτυρόμενος για σφύριγμα του διαιτητού χτύπησε το κεφάλι του με φόρα στη μπασκέτα, με αποτέλεσμα να μείνει μόνιμα παράλυτος.

Όταν κάποιο έδεσμα είναι τόσο καλό που δε θες να το μοιραστείς με κανέναν.

Δηλαδή μπαίνω στην ψειρού για οικονομικά εγκλήματα.

Εντελώς τελείως νεόκοπη έκφραση, καθώς κανείς μέχρι τώρα δεν έμπαινε στη στενή για λαμογιές. Κάποιοι θεωρούν ότι οι φυλακίσεις αυτές γίνονται εκ του πονηρού προκειμένου να αποπροσανατολιστεί το πόμολο από τα «πραγματικά προβλήματα». Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι επιτέλους «κάτι άρχισε γίνεται σωστά» στην φοροκώσταινα. Διαλέγετε και παίρνετε.

Συνώνυμο του δε μας χέζεις ρε Νταλάρα, του νέας κοπής άσε μας κουκλίτσα μου και του αγγλικάνικου μπιτς πλιζ. Λέγεται δηλαδή όταν κάποιος ξεστομίσει κάτι τελείως άκυρο, ηλίθιο και προκλητικό, αλλά και όταν καθ' έξιν το κάνει σε μια περίοδο χρόνου οπότε έχουμε πια γκώσει.

Η έκφραση χρησιμοποιείται πολύ κατά την ένδοξη εϊτίλα. Φέρεται να σχετίζεται με την αντίστοιχη δε μας χέζεις ρε Νταλάρα, οπότε ενώ ο νταλάρας ήταν το νούμερο δύο του πρηξαρχιδισμού, ο Γιάννης (Πα)Πάριος ήταν συγκριτικά ένα σεμνό νούμερο ένα. Οι δύο εκφράσεις πιθανόν προέρχονται από νούμερο στον δίσκο «Έθνος Ανάδελφον» του Χάρρυ Κλυνν (1985).

Πάσα: Σφυρίζων.

Ακλόνητος, Ακίνητος, Ατάραχος, Μαλάκας.
Χαρακτηριστική εικόνα του Προκόπη Παυλόπουλου της Ν.Δ. μπροστά στο επεισόδιο μεταξύ υποψήφιων βουλευτών Κανέλλη, Δούρου, Κασιδόκωστα.

Από το δουπού: mafie.

Η πιο διαδεδομένη εκδοχή του ήμουν κι εγώ εκεί.

Για την ιστορική αφορμή βλ. λ.χ. εδώ. Πρόκειται για υπόθεση του 2001, όπου στην θαλαμηγό Therapin ανήκουσα στον ψυχίατρο Λυμπέρη βρέθηκε κοκαίνη, ενώ στο ίδιο κότερο επέβαιναν τρανταχτά ονόματα του ελληνικού σταρ-σίστεμ, όπως ΟΣάκηςΟΡουβάς, ο Λάκης Λαζόπουλος, ο Ηλίας Ψινάκης, ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος και πολλές μοντέλες. Οι σταρζ τελικά την γλύτωσαν, ενώ τον Λάκη Λαζόπουλο είχε υποστηρίξει ο Αλέξης Κούγιας. (Για μια θεώρηση των γεγονότων υπέρ του κατόχου του κοτέρου βλ. εδώ). Αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι ότι οι Μυκονιάτες κυκλοφορήσανε (αποτίοντας ελάχιστο φόρο αλληλεγγύης που λέει κι ο αΓ.Α.Π.ούλης) μπλουζάκια T-shirt με την επιγραφή «ήμουν κι εγώ στο κότερο» από τα οποία καθιερώθηκε η έκφραση.

Το χαρακτηριστικό, λοιπόν, της έκφρασης αυτής είναι ότι δηλώνει δύο πράγματα ταυτοχρόνως:

1. Καμάρι ότι ήμουν κι εγώ εκεί. Το κότερο εννοοείται ως η προνομιακή κιβωτός στην οποία έχουν το δικαίωμα να μπαίνουν μόνο τα επιφανή σελεμπριτόνια, οπότε το να είσαι στο κότερο, σημαίνει ότι «έχεις τζετ κι ανήκεις στο τζετ-σετ» (κατά Ημισκούμπρια), σε παίζουνε κι εσένα.

2. Ανάληψη ενοχής ότι συμμετείχες κι εσύ στις ανομίες/ αμαρτίες που διεπράχθησαν στο κότερο. Ορισμένοι, δηλαδή, από αυτούς που φορέσαν το μπλουζάκι ήθελαν να δηλώσουν ότι είμαστε όλοι ένοχοι, άμα σας βαστάει, συλλάβετε κι εμένα, ο αναμάρτητος πρώτος χορεύει μπαλέτο και τα ρέστα παγωτά.

Αυτή η ταυτόχρονη συνύπαρξη περηφάνιας και ανάληψης ενοχής είναι πολύ χαρακτηριστική του Νεοέλληνα και έκτοτε η έκφραση χρησιμοποιείται σε ένα μεγάλο φάσμα περιπτώσεων.

Λ.χ. στο παράδειγμα 1 βλέπουμε μια χρήση τυπική του ήμουν κι εγώ εκεί, δηλαδή δεν είμαι ντεμοντέ, βρίσκομαι στο επίκεντρο της Ιστορίας, έστω ως «παρών απών». Ή το έχω δοκιμάσει κι αυτό και δεν μου λέει πια τίποτε, κυριολεκτικά been there got the T-shirt, που λέει και το Πονηρόσκυλο. Στα παραδείγματα 2α, 2β βλέπουμε μια πιο δημοσιοκαφρική εκδοχή, όπου εξαίρεται η αυτοψία και αυτηκοία του παρόντος στα γεγονότα. Και στα παραδείγματα 3α, 3β βλέπουμε την ανάληψη συλλογικής ευθύνης.

Αξίζει να δούμε και μερικές ακόμη εκδοχές της ίδιας δομής στην μετα-μεταπολίτευση. - 'Ημουν κι εγώ μαλάκας, μεγαλόψυχη παραδοχή του Μεγάλου Πέτρου που λίγο-πολύ σημαίνει «ήμουν κι εγώ στο γλέντι της λαμογιάς».
- Κάλυπτα κι εγώ τον Κατσουράνη.
- Είδα κι εγώ το βίντεο της Τζούλιας. -Αγανάκτησα κι εγώ στην Πλατεία, -Πήδηξα κι εγώ τη Μακρυπούλια (= τον έχω ψιλοπάρει κι εγώ κι ας το παίζω άντρας).

Συνήθως πρόκειται για μια τυπικά νεοελληνική συνήθεια να αναλαμβάνεις περήφανα την συμμετοχή σου σε μια συλλογική ενοχή, γιατί αλλιώς θα σου πουν ότι ήσουν στην απόξω- οι άντρες περνούν μαμά . Ενίοτε αυτό φτάνει μέχρι την αξίωση να τιμωρηθείς κι εσύ από κοινού με όσους έχουν φταίξει πολύ πιο πολύ από σένα, ώστε να μην χάσεις την αίγλη του σελεμπριτονίου κατά ένα αντεστραμμένο μαζί τα φάγαμε , που διεκδικείται και από τα κάτω, αντί απλώς να επιβάλλεται από τα πάνω.

Πάσα: Γκαλάντριελ.

Η γενεσιουργός αιτία πολλών κιτς θεαμάτων στο δρόμο.

Η σύγκρουση με την ντουλάπα του εν λόγω αοιδού είναι η μόνη λογική εξήγηση για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις αρκετών συνανθρώπων μας. Τουτέστιν, όταν συναντάμε στο δρόμο κάποιον με καπέλο με φτερά, κολλαριστό παντελόνι με τσάκιση, τύπου καμπάνα, φούξια πουκάμισο και σακάκι με γαλάζιες πούλιες, τότε καταλαβαίνουμε πως ήρθε σε σύγκρουση με την περί ης ο λόγος γκαρνταρόμπα.

Εντύπωση μου κάμνει πως το λήμμα αυτό δεν πάρχει σε τα σας...

Πρόκειται για την internetική σύνδεση αυτουνού που πέφτει συνέχεια...

Ωσάν τον Καραγκούνη, πρόκειται για τον Ευαγκέλου που πεφτάει συνεχώς, χωρίς να λογαριάζει το καυλό της ομαδας. Πονά για την ομάδα, αλλά κυρίως χάνεται στο διαπροσωπικό του πέσιμο...