Ορισμοί με ετικέτες (76)
Εμφανίζονται 41-50 από 76

Μια -ίλα κάπως πιο αφηρημένη, αλλά που βρωμάει εξίσου με τα λήμματα εις -ιλα της Ιρονίκ. Πρόκειται για την πολιτική ορθότητα. Βρωμάει, λοιπόν, εξίσου όσο και το ορθόν μιας πολιτικιάς που δεν έκανε γκαζόζα. Δεν είναι τυχαία η έκφραση πολιτική ορθό-τητα, καθώς οι φανατικοί οπαδοί της είναι συχνά πρωκτικάντζες και σπασαρχίδες. Ως κορεκτίλα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε λ.χ. τα υπερβολικά αυτός ή αυτή (he or she) τα οποία βαραίνουν την ροή ενός κειμένου. Είναι και πασέ συν τοις άλλοις, τώρα η μόδα είναι να μπαίνει τυχαία είτε το αυτός είτε το αυτή, αλλά με προσπάθεια του συγγραφέως να είναι καλοπροαίρετος. Ή την υπερβολική μέριμνα κάποιου να μην πει κάτι απαξιωτικό για τους γκέουλες. Όπως, όμως, ξέρουμε, ο δρόμος για το κράξιμο είναι στρωμένος από κορεκτίλες.

(Εντέλει η πολιτική ορθό-τητα μάλλον δεν του πάει του Ρωμιού, καθώς θεωρείται ως μια πρωκτικαντζοσύνη πιο σύμφυτη στο πνεύμα της Εσπερίας παρά στο δικό μας. Σύγκρινε λ.χ. και το θέμα του ορθού πολέμου, που αναπτύχθηκε στην Δύση, αλλά όχι στην Ανατολή, ανθρωπιστικοί πόλεμοι σήμερα. Ή το θέμα των Δικαστηρίων για Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας κ.τ.ό. Εξ ου και ο ολοκληρωτισμός είναι κυρίως δυτικό φαινόμενο, σε αντιδιαστολή προς τον αυταρχισμό, που είναι ανατολικό).

Ως κορεκτίλας, πάντως, δεν χαρακτηρίζεται μόνο ο οπαδός του politically correct. Μπορεί να είναι ο τηρητής οποιασδήποτε ορθό-τητας, λ.χ. των ζαμπουνιών, του σαβουάρ-βίβρ, και γενικότερα όποιος είναι υπερβολικά by the book, προβλέψιμος, συντηρητίκλας και με έλλειψη ευλυγισίας και δυνατότητας να εκπλήσσει.

Στο Δ.Π. υπό Ιρονίκ.

Είναι η αίσθηση του καινούριου, του αχρησιμοποίητου που αναδίδει - κατ' εξοχή - ένα καινούριο αυτοκίνητο, αλλά και άλλες γκατζετιές όπως π.χ. κινητά, λαπ-τοπ κ.τ.ο., όταν τα παίρνουμε τσίλικα, του κουτιού, και τα χρησιμοποιούμε για πρώτη φορά.

Ειδικά στον πολύπαθο (εσχάτως) κλάδο της εμπορίας μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, η καινουργίλα που προκύπτει από ένα πολύ καλό πλύσιμο μέσα-έξω, είναι το ιερό γκρέιλ του μερακλή, πλην μπατίρη, επίδοξου αγοραστή, που συχνά κάνει την πλάστιγγα να γέρνει υπέρ του ενός ή του άλλου σέκοντ χαντ τουτού.

Επιτομή στην υπόθεση της νεκραναστημένης καινουργίλας του μεταχειρισμένου αυτοκινήτου, προσφέρει ο βιολογικός καθαρισμός του σαλονιού, κατά την οποία απομακρύνονται με ακραία σχολαστικότητα και με τη βοήθεια ειδικών σκουπών και χημικών διαλυμάτων όλα τα μακρο- ή μικροσκοπικά ξένα σώματα, σκουπιδάκια, πτώματα από το μπουθ, καπότες (που χρησιμοποιήθηκαν κάποτες από τον παλιό ιδιοκτήτη) και οσμηρά σωματίδια, γυαλίζεται το ταμπλώ, και εν γένει γίνεται ό,τι χρειάζεται ώστε να επιτευχθεί η τελεία κάθαρσις (sic) του αυτ-του, που απαράλλαχτα ακολουθείται και από αλοιφή που τονώνει και αναζωογονεί το ταλαιπωρημένο χρώμα της λαμαρίνας.

Η μυρωδιά των παπαριών.

Δεν έχει απαραίτητα σχέση με το βαθμό καθαριότητάς τους αλλά έχει άμεση σχέση με το πόσο καιρό έχει να εκσπερματώσει ο κάτοχός τους. Εξού και η μεγάλη συνάφεια που έχει με τη βαρβατίλα.

Η ουρδίλα είναι τα προσπερματικά υγρά, κάπου εκεί λίγο πριν αφήσεις τους απογόνους, ανάλογα με την περίσταση, στο στόμα της, στην πλάτη της, στο τρίχωμα του σκύλου σου ή οπουδήποτε σού κάνει κέφι.

Είναι προφανές ότι η ουρδίλα με τα χύσια αποτελούν ενιαία πράξη (κατά τα διδάγματα του ποινικού δικαίου), μη δυνάμενων να αποτελέσουν ξεχωριστή οντότητα.

Μεταφορικά, χρησιμοποιείται για να δηλώσει τόσο το πρόωρο όσο και το πρώιμο.

Πρόκειται για χαρακτηρισμό κυρίως άσχημης μυρωδιάς η οποία προέρχεται από το περιβάλλον. Κάποιες φορές από τις φυσικές μυρωδιές του ανθρώπου ιδρώτας, κακοσμία, αέρια αλλά και μυρωδιές που προέρχονται από το περιβάλλον και ξαφνικά τις μυρίζεις.

Αλλιώς και φάδερ οφ, χρησιμοποιούταν στο Γαλάτσι πιο πολύ, και σημαίνει ο ξενέρωτος, ο βλάκας, ο χάλιας σε ντύσιμο, ή καθυστερημένος κλπ!!

Γιατί γουστάρουμε τα ’80′s, λατερμένε (από το λατέρνα, διότι μια δόση λατερνατζή την έχουμε, αμέ;) αναγνωσταράκη μου;

Διότι τα έιτις αντιπροσωπεύουν μια ολόκληρη γενιά. Προσωπικά μεγάλωσα στην εϊτίλα.

Τα ’80′s έχουν μια δική τους φόρμα. Τα μακριά μαλλιά, που όμως είναι κοντοκουρεμένα μπροστά, τα σηκωμένα και διπλωμένα μανίκια στο σακάκι, το ουίσκι με πάγο και κοκα-κόλα (ζήτω ο εμφιαλωμένος ιμπεριαλισμός!). Οι καλτ ταινίες σε VHS, Κώστας Τσάκωνας, Βουτσάς, ο Στάθης Ψάλτης και η Καίτη Φίνου. Κρατική τηλεόραση μόνο και τηλέφωνο είκοσι χρόνια μετά την αίτηση. Μαγκάιβερ και αμερικάνικη προπαγάνδα, Ρόκι Μπαλμπόα και αμερικάνικη προπαγάνδα, Ράμπο και αμερικάνικη προπαγάνδα, στις ταινίες οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, οι Κουβανοί, οι Βιετναμέζοι, οι Βορειοκορεάτες, οι Ανατολικογερμανοί και άλλοι τυχαία επιλεγμένοι λαοί ήταν οι κακοί.

Παπούτσια Ζίτα, Strike (φοράει Στράικ και καρφώνει), ιστορικές διαφημίσεις. Χάρυ Κλυν σε κασέτα, Παπακωνσταντίνου στα φόρτε του, Νταλάρας με μαλλιά, έξω η ΕΟΚ-έξω το ΝΑΤΟ.

Στα τρία κόρνερ πέναλτι, οι σπόντες δεν μετράνε, μπακότερμα(ν), Στρουμφάκια, Μαμούθ Κόμιξ, Κάντι-Κάντι, Χάιντι, Νιλς Χόλγκερσον, Άμπρα-Κατάμπρα, αλάνες με χώματα, ματωμένα γόνατα, του Κουτιού τα Παραμύθια, Σάγκμα, Οδύσσεια του Διαστήματος και Νονό…

Ανδρέας Παπανδρέου, Κουτσόγιωργας, Κοσκωτάς, σκάνδαλα, Μιμή, Τόμπρας, κάθαρση, οικουμενική.

Το τείχος υπήρχε, το Πολυτεχνείο ήταν ζωντανό, η Πρωτομαγιά ήταν πραγματικά ταξική γιορτή. Στους Αμερικανούς έσκασε το Τσάλεντζερ και στους Σοβιετικούς έσκασε το Τσέρνομπιλ. Γιαννάκης, Γκάλης, Φάνης Χριστοδούλου-μπέμπης και Αργύρης Καμπούρης-οικοδόμος και Εθνική Ελλάδος να παίρνει το κύπελλο κόντρα στην ΕΣΣΔ!

Ντίσκο, lead organs σε 16-bit, συνθεσάιζερ και drum machines. Apple Macintosh, Amiga, Amstrad, μονόχρωμες οθόνες και γραμμές εντολών.

Στο τέλος το τείχος το ρίξανε και τέλειωσαν και τα έιτις, ήρθε η Τέκνο και τα κλαμπ, οι Πάουερ Ρέιντζερ, η ιδιωτική τηλεόραση κι ο εκσυγχρονισμός.

Κοπιπέιστ από εδώ.

Αηδιαστική μυρωδιά που σε χτυπάει στην μούρη και κάνει τα μάτια σου να τσούζουν με το που μπαίνεις σε ένα κλειστό δωμάτιο. Μυρίζεται συνήθως σε δωμάτια φτηνών ξενοδοχείων αλλά και φοιτητών.

Στα ξενοδοχεία είναι προϊόν πλημμελούς καθαριότητας και στα δωμάτια φοιτητών επίσης λόγω παρατεταμένης κλεισούρας. Στα ξενοδοχεία και αλλού επικαλύπτεται με αποσμητικό σπρέι και στα φοιτητο-δωμάτια ενίοτε με μπάφους.

Κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει με σιγουριά τις διάφορες μυρωδιές που εμπεριέχονται αλλά σίγουρα περιλαμβανουν: αρχιδίλα, κωλίλα, μουνίλα, κλανίλα, αυνανίλα, πουτσίλα, μπεκρίλα και άλλες σωματικές οσμές του προηγούμενου ένοικου. Ενίοτε δε ο προηγούμενος αφήνει την σκιά του σαν τον εσταυρωμένο στο σεντόνι...

Σημείωση συντάκτη: ό,τι κάνετε εσείς σε ένα κρεβάτι ξενοδοχείου, το έχουν κάνει πολλοί άλλοι πριν από σας! (πολλές φορές στα ίδια σεντόνια!)

Urban legend: όχι, οι τρίχες στα ρουθούνια δεν καψαλίζονται από την δωματίλα. Από μπάφους, ίσως.

Λήμμα αφιερωμένο στην ironick.

Είναι η μυρουδιά που εκπέμπουν τα δίχρονα μηχανάκια όταν λειτουργούν. Για την ακρίβεια είναι η μυρουδιά καμένου λαδιού μίξης μαζί με βενζίνη, που σε πνίγει μόλις πλησιάσεις κάποια παλιά βέσπα, κάποιο ξερό ή οτιδήποτε δίχρονο τέλος πάντων! Να αναφέρω πως είναι άκρως τοξικοί καπνοί, οπότε δεν είναι καλή ιδέα να κάθεστε πίσω από ένα δίχρονο μηχανάκι για πολύ ώρα. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν στην αγορά λάδια μίξης τα οποία όταν καούν μυρίζουν... φράουλα(!) και άλλα τέτοια χαριτωμένα!

Όταν κάτι πηγαίνει στραβά ή όταν γίνεται μια μαλακία τέλος πάντων.