Ορισμοί από τον patsis (348)
Εμφανίζονται 231-240 από 348

Πέραν της ήδη καταχωρημένης σημασίας, η λέξη χρησιμοποιείται για την πληρωμή ή είσπραξη της απολύτου μετρητοίς, την καταβολή ενός σημαντικού χρηματικού ποσού σε ρευστό που, ως ενέργεια, προκαλεί μια κάποια εντύπωση.

Πέραν της ήδη καταχωρημένης σημασίας, η λέξη χρησιμοποιείται και για έναν συγκεκριμένο τρόπο τυποποίησης και εμπορίας της ζωοτροφής, ιδίως του τριφυλλιού, αλλά και του καλαμποκιού, του κριθαριού κλπ. Η βάση του προϊόντος, αφού επεξεργαστεί και αφυδατωθεί, καλουπώνεται σε κυλινδρικά ή παραλληλεπίπεδα τεμάχια των μερικών εκατοστών που, τηρουμένων των αναλογιών, μοιάζουν με τις καραμέλες για ανθρώπους.

Ειρωνικά αυτός που δεν ακούει, όχι λόγω σχετικής αναπηρίας, αλλά λόγω μαρμελάδας ή γράσων στ' αυτιά, λόγω καταβύθισης σε μοντ, λόγω ελαφρού τριπακίου κλπ.

Βλ. και κουφοτσόγκας.

Έκφραση για να περιγράψει ποσοτικά ένα, κυρίως μη μετρήσιμο, μέγεθος, χωρίς να το οριοθετήσει. Σημαίνει «ένας κάποιος», «μια όσο να 'ναι σημαντική ποσότητα» κλπ. Δηλώνει, δηλαδή, απλώς ότι πρόκειται για σημαντική και υπολογίσιμη ποσότητα, συνήθως χωρίς να αρκεί από μόνο της για να προκαλέσει ένα αποτέλεσμα.

Η λέξη άλφα δηλαδή, με μαθηματικούς όρους, λειτουργεί σαν μεταβλητή.

Βλ. και κλικ, κάνω κλικ, μου κάνει κλικ.

Ειρωνική ατάκα σε άτομο με το οποίο απολαμβάνουμε μια συνεννόηση τούρτα, καθώς μιλά σε στυλ άρτσι μπούρτσι και λουλάς (λουφάρει μυαλό, έχει κατεβάσει ασφάλειες κλπ).

Η έκφραση προέρχεται από την αντίδρασή μας όταν η τηλεφωνική συνδιάλεξη στην οποία συμμετέχουμε γίνεται με διακοπές και η συζήτηση καταντά αδύνατη, οπότε λέμε στον συνομιλητή μας να σταματήσει να μιλά και να περιμένει να του τηλεφωνήσουμε εμείς, από σταθερό τηλέφωνο ή όταν βρεθούμε και οι δύο σε περιοχή με καλύτερο σήμα.

Απόλυτα σχετιζόμενη έκφραση (με πληρέστερη εκεί ανάλυση): πάρε το μηδέν!

Σε μερικές περιοχές της Μακεδονίας, Γάλλος αποκαλείται ο μακεντόνσκι, ο άνθρωπος που αυτοπροσδιορίζεται μακεδόνας και εννοεί σλάβος, μιλάει σλαβικά (σ.ς. «ντόπια» ή «εντόπικα») και θεωρεί τον εαυτό του συγγενέστερο με το κράτος και λαό των Σκοπίων παρά με το ελληνικό.

Παρ' όλη την καταχώρηση του παρόντος στα «ρατσιστικά», πρόκειται για μάλλον ουδέτερο χαρακτηρισμό εν είδει αστείου, πιθανώς από έλληνες που δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα και την αντιμετωπίζουν σαν «γαλλικά» (δλδ άσχετη με τα ελληνικά, όπως και, εν πολλοίς, είναι).

Έκφραση του φανταρικού μικρόκοσμου παλαιότερων εποχών, όταν η θητεία ήταν μεγαλύτερη του ενός έτους. Σήμαινε πως περνάω εκείνο το χρονικό σημείο κατά το οποίο μου απομένει λιγότερο από ένας χρόνος θητείας, ούτως ώστε η κάθε μέρα που περνά να βιώνεται ως η τελευταία φορά που θα ζήσω την ίδια ημερομηνία όντας φαντάρος. Για παράδειγμα, σε μια δεκαοκτάμηνη θητεία, μετά τους έξι πρώτους μήνες άρχιζες να σκέφτεσαι: είναι η τελευταία φορά που θα ζήσω την ενάτη Αυγούστου, την εικοστή Μαρτίου, την Πρωτοχρονιά, το Πάσχα κ.ο.κ. μέσα.

Είναι κάπως ενδιαφέρον το ότι ο στρατιώτης προσπαθεί με χίλια ζόρια να «σμπρώξει» τον χρόνο ή να τον περάσει χωρίς να νιώσει (πρβλ. την έκφραση «κοιμήσου: υπηρετείς λιγότερο»). Κάθε μέρα που περνά είναι ένα βάρος που φεύγει από πάνω του, το δε σβήσιμό της στο ημερολόγιο είναι μια μικρή γιορτή. Η αναλυόμενη έκφραση επομένως λέγεται πανηγυρικά. Όταν όμως βγει έξω, στον χρωματιστό κόσμο, η έκφραση μπορεί να πάρει έναν σπαρακτικό χαρακτήρα, διότι ο χρόνος ενίοτε γλιστρά και φεύγει εκεί που δεν το θέλουμε, σαν το νερό στα χέρια ενός παιδιού.

Η έκφραση σήμερα έχει μια μικρή αξία για τους δόκιμους, οι οποίοι υπηρετούν πέντε μήνες παραπάνω από τους στρατιώτες, ήτοι δεκαεπτά συνολικά (και οσονούπω 9+5=14 μήνες συνολικά).

Μεταφορικά, λέγεται καμιά φορά όταν αρχίζουμε να βλέπουμε φως στο τούνελ της κατάστασης που βιώνουμε. Ξέρουμε δηλαδή πως το τέλος δεν αργεί και απλά κάνουμε υπομονή ή, αν πρόκειται για κάτι ευχάριστο, φροντίζουμε να το απολαύσουμε όσο διαρκεί.

Ένα από τα φωνητικά σφάλματα στο τραγούδι αλλά και τον προφορικό λόγο. Η φωνή αυτού που τραγουδά ή μιλά κάνει μια απότομη και αθέλητη μετατόπιση σε ψηλότερες συχνότητες, μοιάζοντας έτσι με την χροιά του κόκορα όταν κράζει.

Μουσικές πηγές μου με διαβεβαίωσαν ότι δεν πρόκειται, τεχνικά, για φάλτσο, παραφωνία, υποφωνία, ή άλλης μορφής εκτέλεση του κομματιού από τον εκάστοτε Κακοφωνίξ.

Εγκυκλοπαιδικά τώρα, όσον αφορά το τραγούδι, το κοκοράκι οφείλεται κυρίως στην έλλειψη εγρήγορσης του τραγουδιστή αλλά και στις τυχόν ταλαιπωρημένες φωνητικές του χορδές από καταχρήσεις ή δημιουργημένες κύστες κλπ κλπ.

Αρχική σημασία: Εκ του τουρκικού çapraz που σημαίνει σταυρός, σταυρωτός, σταυρωτά, αλλά και γυρτά, έως και (συνεκδοχικά) ανάποδα.

Παράγωγα: τσαπράζωμα, τσαπράζης.

Τρέχουσες σημασίες (ακουσμένες στην κεντροδυτική Μακεδονία):

1. Το γυναικείο κόσμημα που φοριέται στον λαιμό, και ιδιαίτερα αυτό με το κοντό περιλαίμιο (βλ. μαύρη ζώνη στο τσιμπούκι κι ένα νταν).

2. Το περιλαίμιο του σκύλου. Εξ αυτού και το τσαπράζωμα, το ζέψιμο δηλαδή του σκύλου.

Το τσαπράζωμα χρησιμοποιείται μεταφορικά και για να πούμε ότι περάσαμε σε κάποιον κολάρο, τον ελέγχουμε ή, αν πρόκειται για γυναίκα-σκυλί, για έμπειρη παρθένα, για δαγκανόμουνο, για να δηλώσουμε περιπαικτικά, ως προτροπή, ότι δαγκώνει και πρέπει να τεθεί υπό έλεγχο.

Τσαπράζης είναι ο ανάποδος άνθρωπος, ο σπασαρχίδας, ο ενοχλητικός.

Για ιδιαίτερες σημασίες στην Αγιάσο Λέσβου, δείτε εδώ.

Γίνεται καυγάς, πέφτει ξύλο, βρωμόξυλο, ταβερνόξυλο, γίνεται το έλα να δεις.

Ετυμολογία απροσδιόριστη. Ίσως από το σκρατς των χιπχοπάδων, ίσως απευθείας ηχοποιητικά, λόγω σκισίματος ρούχων από ράντομ τραβήγματα και αυτοσχέδιες λαβές.

Ακουσμένο στην κεντροδυτική Μακεδονία.