Ορισμοί με ετικέτες (212)
Εμφανίζονται 1-10 από 212

Εντελώς μεθυσμένος, κουνουπίδι, κουρούμπελο, φέτες, και λοιπά.

Η φράση είναι βέβαια τουρκική (bir duvar benim, bir duvar senin) και σημαίνει κατά λέξη «ένας τοίχος δικός μου, ένας τοίχος δικός σου». Στην Τουρκία, λέγεται καμιά φορά και ανάποδα (bir duvar senin, bir duvar benim), αλλά το ίδιο είναι.

Αν και δεν της φαίνεται εκ πρώτης όψεως, είναι παραστατικότατη έκφραση: Έχεις δύο μπεκρήδες, τύφλα στο μεθύσι, να βγαίνουν παραπατώντας απ' το καπηλειό. Πιθανότατα δεν θυμούνται πώς πάνε σπίτι, και σίγουρα δεν βλέπουν πού πατάνε. Έτσι λοιπόν, για να μη χαθούν αφενός, και για να κρατήσουν ισορροπία και να μη φάνε τα μούτρα τους στο σοκάκι αφετέρου, πιάνει ο καθένας από 'να τοίχο - ο ένας δεξιά ο άλλος αριστερά - και πηγαίνουν. Γαμάτο;

Ορκ, το.

• Το άτομο με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας. Είναι συχνή η συν-νοσηρότητα με τοξικομανία και αλκοολισμό.

• Ο κακοποιός, ο κωλάνθρωπος, η σκατόφατσα. Κάποιος που σε τρομοκρατεί και μόνο με το παρουσιαστικό του, αλλά και που η συμπεριφορά του επιβεβαιώνει τους φόβους σου.

  Κάποιος που δεν θες να συναντήσεις την νύχτα σε έρημο δρόμο ή, αν το καλοσκεφτείς, ούτε την ημέρα, ούτε ποτέ σου τέλος πάντων.

Ο σε απεξάρτηση ναρκομανής που κατέφυγε στον Ο.ΚΑ.ΝΑ. ή ο εργαζόμενος θεραπευτής εκεί.

Η χρήση του όρου δεν είναι πάντοτε ειρωνική.

αριστεροφιλελές, αναρχοφιλελές

Εναλλακτικές ταμπέλες για τους φιλελέφτ.

Πρόκειται για συνομοταξία φιλελέδων με αριστερές ανησυχίες (αντικληρικοί, ελευθεριακοί, διεθνιστές, φουντικοί, φίλοι των ΛΟΑΤ) και δεξιές τσέπες (υπέρμαχοι του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ιδιωτικής περιουσίας, πολέμιοι του κολεκτιβισμού και σφόδρα αντικρά). Προξενούν αποτροπιασμό σε κάθε συντηρητικό, δεξιό τε και αριστερό.

Αριστεροφιλελέδες ή αναρχοφιλελέδες θα βρείτε εκεί που γαμιένται τα αναρχίδια με τσι βλαχοφιλελέρες.

Libertarian anarchists που λένε και στο χωριό μου.

Αυτός ο οποίος μπορεί να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες ενός χανγκόβερ, κατέχοντας γνώση ανακατωτικής μαντζουνίων και ικανότητα διαχείρισης κρίσεων ανάλογη με αυτήν του μαγκάιβερ.

Ύψιστο αξίωμα πότη, καθώς τα χανγκόβερ είναι ο εξελικτικός μηχανισμός που επινόησε η πάνσοφος φύσις ούτως ώστε να μην πίνει ο πάσα ένας, αλλά μόνο αυτοί που είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες με ανδρεία.

Το θηλυκό αρρωστάκι, η γυναικεία εκδοχή του πρεζάκια.

Η πρεζού απεικονίζεται ως τραγική φιγούρα από το εγχώριο φολκλόρ: μια αποστεωμένη, τρικλίζουσα και η έτοιμη για όλα ξεδοντιάρα. Φυσικά υπάρχουν και μερακλήδες που θεωρούν το ηρωινάτο λουκ αρκούδως γκλαμουράτο. Περί ορέξεως.

Συχνοί και οι συνειρμοί για την μοίρα τση μνjημονιακής Ελλάδας (βλ. παράδειγμα 2).

Πρεζούμαμπλυ εκ του Ιταλικού presa.

Η έκφραση «καίω κύτταρα», εννοείται, καίω εγκεφαλικά κύτταρα, χρησιμοποιείται για να δηλώσει ο χρήστης ότι διέρχεται μια ψυχολογική και νευρολογική κατάσταση την οποία θεωρεί ή περιγράφει ως οιονεί νευροτοξική, καταστρεπτική, δηλαδή, για τους νευρώνες του εγκεφάλου.

Αυτή την κατάσταση προκαλούν:

α) (κυριολεκτικά) η χρήση ουσιών (το ψυχωσικό σύνδρομο Korsakoff λόγω αλκοολισμού είναι το παλαιότερο καλά περιγεγραμμένο νευροτοξικό σύνδρομο λόγω ουσιών, πιο σχετικά με το πλαίσιο χρήσης είναι το κάψιμο από καργιόλια, ιδίως mdma, τριπάκια (πλήττεται η μνήμη και άλλες γνωσίες, παραισθησιακές διαταραχές, ιδεασμοί κλ.π.), βλ. και καΐλας, καΐκι κ.λπ.

(μεταφορικώς (;) και σλανγκοπρεπώς)

β) η παρατεταμένη ή/και οξεία έκθεση σε ερεθίσματα που έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για την πνευματική εγρήγορση, λογική σκέψη και αισθητική συγκρότηση (παπαρολογίες, μαλακιλίκια, σαχλαμπούχλες, γραφικότητες κλπ.)

γ) η τραγική εμμονή σε ασχολίες (καμενιές) που έχουν ανάλογη επίδραση με το (β), η εκούσια ή παρορμητική/καταναγκαστική αποβλάκωση.

δ) (με άλλο νόημα) η καταβολή πνευματικού μόχθου, αυτό που λέμε «καταναλώνω φαιά ουσία».

Προκειμένου να αντιληφθούμε την κοινωνική σημασία της έκφρασης, αξίζει νομίζω να την αντιπαραβάλουμε προς το υποδειγματικά λημματογραφημένο και μεγαλειώδες τα μυαλά μας πονάνε της (ΠΑΟΚτσήδικης) κερκίδας, όπου ο χρήστης δηλώνει ότι βιώνει την δυσπραγία, ακαλαισθησία και τελικά δυσφορία που του προκαλεί η απόδοση της ομάδας και η γενικότερη κατάστα ως οιονεί πόνο στον εγκέφαλο (στον οποίο εγκέφαλο, να σημειωθεί, δεν υπάρχουν υποδοχείς του πόνου). Μια όχι άσχετη ικανότητα «αντίληψης» των τεκταινομένων στο νευρικό υλικό του εγκεφάλου επικαλείται και η έκφραση «καίω κύτταρα».

Αλλά αν ο χρήστης του «τα μυαλά μας πονάνε» εκφράζει μια εγκεφαλοκεντρική αντίληψη του εαυτού και του συναισθήματος (στο κάτω κάτω δε λέει «σχίζεται η καρδιά μου» ή «μου γυρνάνε τ' άντερα»), ο χρήστης της έκφρασης «καίω κύτταρα» είναι βουτηγμένος μέχρι τα πορτοκαλί oakley σε μια μεσολαβημένη από νευρο-discourses αντίληψη για τον εαυτό, ακόμα και - ή μάλλον ειδικά όταν - η χρήση του «καίω κύτταρα» είναι μεταφορική.

Ο φουκωϊκός κοινωνιολόγος Nikolas Rose που αρχικά μελέτησε τη διάχυση της ψυχολογίας ως τεχνολογίας του εαυτού, μιλάει πλέον για την άνοδο των «Νευροχημικών Εαυτών» μας, που μπορούν, θά 'λεγα εδώ, να επικοινωνούν την εμπειρία από την παρακολούθηση, ξέρω 'γώ, του παιχνιδιού με τα σέικερ στο Je t'aime της Αννίτας Πάνια, με όρους, έστω απλοϊκούς, νευροβιολογίας.

σλανγκασίστ πάρε-βάλε: τζήζους.

«Υποκοριστικό» της λέξεως πρετζόνι, που προφανώς σχηματίζεται από την λέξη πρεζόνι μαζί με το «τζ» από την αγγλικάνικη ομόλογη της λέξη junkie.

Συνώνυμη με τις: πρέζονας, ζακιπρέ, ζέο, ζάκι.

Σε αντίθεση με τις προαναφερθείσες λέξεις που χρησιμοποιούνται, ως επί το πλείστον, για άτομα που κάνουν χρήση πρέζας (βλέπε και ζαμπόν, ζουζού, κ.τ.λ.) η συγκεκριμένη χρησιμοποιείται κυρίως για να κοροϊδέψει ή να ειρωνευτεί κάποιον (πως αυτά που λέει δλδ είναι αποτέλεσμα χρήσης ουσιών) όταν αυτός είτε είναι μπουρδολόγος- παπαρολόγος με την καλή έννοια, είτε το μυαλό του (λέμε τώρα) έχει πνεύσει τα λοίσθια, με αποτέλεσμα αυτά που λέει να σε κάνουν να μην την παλεύεις, να βαράς ενέσεις.

Δεν επρόκειτο αγαπητοί μου δια τον τεχνίτη οικοδομικών τε και μη εργασιών, αλλά δια τον ιδιαίτερα ικανό εις την ιεράν τέχνη του μπάφινγκ, κοινώς πάτα-ρούφα-τράβα-τόνε, άναφτώνε κτλ.

Μάστουρας καλείται όποιος ημπορεί να μεταλαμπαδεύση δε τας σ' εαυτόν γνώσεις εις νεοφώτιστον νεανίαν. The legend lives on!

Αξιοσημείωτο το ότι δεν υπάρχει, κι ας το χρησιμοποιούμε κατά κόρον.

Ουσιαστικοποιημένο επίθετο. Ο εθισμένος στην πρέζα, την ηρωίνη. Ηρωινομανής. Ειδικότερα αυτός που λαμβάνει την ουσία ενδοφλεβίως, με ένεση.

Η έκφραση έχει μεγάλη ιστορία, απαντάται σε παλιά ρεμπέτικα (βλ. π.χ. εδώ ή εδώ).

Υπάρχει και η ουδέτερη βερσιόν: πρεζάκι.

Συνώνυμα:

1. πρεζόνι
2. ζακιπρέ (ποδανά)
3. ζάκι (ποδανά εξελιγμένα)
4. τζάνκι (ουδ.) ή τζάνκης (αρσ.). Από το αγγλικό junkie, που εξηγεί θαυμάσια ο Mπάροουζ στο ομώνυμο ημι-αυτοβιογραφικό βιβλίο του.
5. δοσάκιας (πρέζα = δόση)
6. ενεσάκιας
7. χουχλαράκιας (δλδ κουταλάκιας, από το κοχλιάριον, λαϊκιστί χου(χ)λιάρι)
8. φιξάκιας / ξάκιας (από το φιξάκι = ένεση, ποδανιστί ξάκιφι)
9. χαρτάκιας (από το χαρτί: εκεί όπου τυλίγεται μια δόση ηρωίνης, συνεκδοχικά η ίδια η δόση (το περιέχον αντί του περιεχομένου).
10. τοξότης (από την τοξοβολία)
11. αρρωστάκι (γιατί ούτως ή άλλως ένα πέρασμα απ' το τρελάδικο δεν το γλυτώνουν). Το αρρωστάκι θέλει τον γιατρό του.

Γιατί όμως πρεζάκιας και όχι πρέζας ή πρεζάς; Γιατί το υποκοριστικό;

Διότι ο πρεζάκιας είναι το παιδί της μεγάλης παραμύθας, αυτή τον κυβερνά σ' όλες του τις σκέψεις και σ' όλες του τις κινήσεις. Ο πρεζάκιας είναι πάντα ο αιώνιος έφηβος.

Ο προσδιορισμός συνοδεύεται συχνότατα από χαρακτηρισμούς όπως καμένος, κατεστραμμένος, πεθαμένος, ξέφτιλος, παρτάλι. H λέξη βρίσκεται διαρκώς στα χείλη και των ίδιων των πρεζάκηδων, πάντα έτοιμων να βγάλουν πρεζάκια τον οποιοδήποτε (Μηχανισμός Προβολής)

Το Λεξικό της Ντάγκλας δίνει για τον πρεζάκια τον εξής ορισμό:

«ο ξεφτίλας ήρωας του περιθωρίου / που μπορεί να φτάσει στα άκρα / που δεν ξέρει καν τα όριά του / που κάθε μέρα πεθαίνει κι ανασταίνεται / και δεν καταλαβαίνει τίποτα / κρατήστε τον μακριά σας».