Ορισμοί με ετικέτες (44)
Εμφανίζονται 1-10 από 44

Το γρηγορόσημο είναι μορφή λαδώματος που καταβάλει ο πολίτης σε μεσάζοντα (κυρίως του δημοσίου) για να τακτοποιηθεί κάποια γραφειοκρατική του υπόθεση στο χρόνο που φυσιολογικά θα έπρεπε να τακτοποιηθεί εάν η Ελλάδα δεν ήταν μια τεράστια σφηκοφωλιά από διεφθαρμένους καρεκλοκένταυρους και εκβιαστές χωρίς τσίπα και ενδοιασμούς.

Πόσο πάει;

Τα Δημόσια Νοσοκομεία (χρυσό μετάλλιο) χρεώνουν €40 έως €5.000.

Οι γιατροί χρησιμοποιούν χίλιους δύο ευφημισμούς για το γρηγορόσημο, όπως «αμοιβή για το συμβούλιο». Η ζήτηση για ιατρικές υπηρεσίες (ειδικά όταν κινδυνεύουν ζωές) είναι ιδιαίτερα ανελαστική, με συνέπεια οι στερούμενοι ηθικών αναστολών γιατροί να ξεζουμίζουν τον ανθρώπινο πόνο στο έπακρο.

Οι Πολεοδομίες (αργυρούν μετάλλιο) χρεώνουν €50 έως €13.000.

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί στην Ελλάδα συναντάει κανείς τα ειδεχθέστερα αρχιτεκτονικά και πολεοδομικά εξαμβλώματα της οικουμένης; Μην αναρωτιέστε πια!

Οι Εφορίες (χάλκινο μετάλλιο) χρεώνουν €20 έως €20.000. Για φορολογικό έλεγχο εταιριών, πραγματοποιείται ad hoc παζάρι με βάση ποσοστό επί του τζίρου της εταιρίας.

Όσοι εφοριακοί είναι τίμιοι είναι νεοπροσληφθέντες ή βλάκες.

Το Υπουργείο Μεταφορών (ειδικό βραβείο για έλεγχο πληθυσμού μέσω χιλιάδων θανατηφόρων ατυχημάτων κάθε χρόνο) χρεώνει €30 έως €15.000.

Αξίζει να σταθούμε στο γεγονός ότι πάνω από 130.000 διπλώματα οδήγησης (το 1/3 του συνόλου!) χορηγούνται ετησίως σε άσχετους και επικίνδυνους για την δημόσια ασφάλεια οδηγούς-δολοφόνους με γρηγορόσημο. Η ταρίφα είναι €300 για ΙΧ και €1.000 για επαγγελματικά διπλώματα. Κάποιος τέλος μπορεί να περάσει από δημόσιο ΚΤΕΟ το σαφρακιασμένο και επικίνδυνο πουτσύλατο του προσκομίζοντας €150.

Δήμοι, Υπουργείο Υγείας, ΙΚΑ, Νομαρχίες, ΔΕΗ, Κτηματολόγιο, Τράπεζες, ΟΤΕ, Δασαρχεία και ΟΕΚ (επιλαχόντες χρεώνουν €20 έως €20.000

Όλοι έχουμε προσωπικές εμπειρίες με τα μπουμπούκια) αυτά!

Αξίζει να αναφερθούμε σε μια νέα κατηγορία μιζαδόρων, των παρακρατικών τσάτσων. Πρόκειται για εταιρίες συμβούλων με πολιτικό δόντι που υπεργολαβικά ελέγχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις που έχουν επιδοτηθεί (πχ από το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) για λογαριασμό του δημοσίου (π.χ. του Υπουργείου Ανάπτυξης). Ουαί και αλίμονο σε όποια ιδιωτική εταιρία δεν καταβάλει σε αυτούς τους ξεφτίλες γρηγορόσημο. Ένας περιβόητος παρακρατικός τσάστος, ο οποίος επιδεικνύει το χρυσό του Rolex Daytona σαν γύφτικο σκερπάνι, είναι υπεύθυνος για το κλείσιμο μιας τέτοιας εταιρείας (και την απώλεια αρκετών θέσεων εργασίας) επειδή η υπό έλεγχο εταιρεία δεν δέχθηκε να του προσφέρει γρηγορόσημο...

Πως ξέρεις εάν πρέπει να τα χώσεις;

Τα «σήματα» ποικίλουν ανάλογα με τον χαρακτήρα και τον βαθμό απληστίας του αποδέκτη. Συνήθως, η κουβέντα ξεκινάει ακροθιγώς με διατυπώσεις όπως: «υπάρχουν κάποια προβληματάκια με την υπόθεσή σάς, αλλά κάτι μπορεί να καταφέρω, ίσως υπάρξουν και κάποια μικροέξοδα...». Άλλες φορές, ο αποδέκτης μπαίνει κατευθείαν στο ψητό: «για να διευθετηθεί η υπόθεσή σας θέλω €3.500«.

Στους πιο αναίσχυντους αποδέκτες γρηγορόσημων συγκαταλέγονται Στρατιωτικοί που εμπλέκονται σε δημόσιους διαγωνισμούς του Υπουργείου Αμύνης. Δεν διστάζουν να σε πρήζουν τηλεφωνικά το σαββατοκύριακο σπίτι σου για να μάθουν πότε και πού θα καταβληθεί το γρηγορόσημό τους...

Πηγές: “Διεθνής Διαφάνεια - Ελλάς”, προσωπικές εμπειρίες, .

Για τα "έξοδα συμβουλίου" (από Vrastaman, 07/11/08)

Τα αντίγραφα, πανομοιότυπα έγγραφα, εκ του αγγλικού copy, πληθ. copies. Στην κυριολεξία.

Σλανγκιστί ο όρος χρησιμοποιείται από τους καυλοτίμονους που ασχολούνται με το ευγενές άθλημα του στησίματος των διαφόρων κωλοφτιαγμένων αυτοκινήτων τους. Σημαίνει ότι η κόντρα έληξε ισοπαλία, 0-0, πήγαιναν εντελώς τελείως μαζί και δεν μπορεί κανείς να πει ότι υπήρχε διαφορά (εκτός αν είναι μουτζουξυλιάρης), όπως δύο κόπιες δηλαδή.

Συντάσσεται με το ρήμα «πάω», κυρίως στον παρατατικό.

Έχει ήδη γίνει αναφορά στο ακαφελόγιστο εδώ. Εκεί το πράγμα εστίαζε στην επίδραση της καφεΐνης στον ανθρώπινο οργανισμό.

Τα πράγματα όμως εξελίσσονται. Αφού δημιουργήθηκε νέα διάσταση στην έννοια του καφέ, μοιραία δημιουργείται νέα διάσταση για τον όρο του ακαφελόγιστου.

Η ατάκα μπορεί να απευθυνθεί σε κάποιον, που είναι μέσα στα νεύρα, ενώ παράλληλα γνωρίζουμε πως έχει το... πάθος με τα flocafe, στα οποία σημειωτέον έχει καιρό να πάει.

Όταν λοιπόν τον βλέπουμε να 'χει τα νεύρα τσατάλια, του λέμε φίλε έχεις το ακαφελόγιστο, θέλοντας να τον χαλαρώσουμε (μέσω αυτής της χιουμοριστικής νότας) αλλά η/και να του προτείνουμε και καλά... άμεση καφεθεραπεία από ειδικευμένη ορθοπεϊκό, που μπορεί να του κάνει τον λαϊκό μπαργαλάτσο του, τζέντλεμαν στο πι και φι. Μια τέτοια θεραπεία... μπορεί να τη γουστάρουμε και εμείς άλλωστε.

Όρος που έχει ενταχθεί τα τελευταία χρόνια στο χώρο των επιχειρήσεων. Ο όρος προέρχεται από το πρόγραμμα, Η/Υ SAP.

Το SAP, είναι επιχειρηματικό λογισμικό, της εταιρείας SAP που εμπλέκει όλους σχεδόν τους τομείς μιας επιχείρησης (πωλήσεις, αποθήκη, παραγωγή, λογιστήριο, κλπ) και στοχεύει στην αρτιότερη οργάνωσή της. Στις εταιρείες που έχει εφαρμοστεί υπάρχει ορισμένο προσωπικό ανά τμήμα που ενημερώνει το σύστημα με τα κατάλληλα δεδομένα.

Ο όρος μπορεί να έχει χιουμοριστική χροιά, μπορεί όμως να έχει και απαξιωτική χροιά. Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που αφορούν την προσαρμογή του προγράμματος στα δεδομένα της εταιρείας και στην αποτελεσματική αποδοχή του από τον εμπλεκόμενο κόσμο. Οι δυσκολίες αυτές έχουν να κάνουν κυρίως με υπάρχουσες νοοτροπίες.

Πιο συγκεκριμένα, μιλάμε για δυσκολίες που: - Προκαλούνται στη δουλεία κάποιου που, όντας εξοικειωμένος για χρόνια με άλλους εργασιακούς τρόπους, δεν μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. - Προκύπτουν σε εταιρείες και ειδικά σε ανοργάνωτες εταιρείες, όπου γίνονται meeting επί meeting προκειμένου να συμφωνηθούν οι κατάλληλες διαδικασίες, ώστε να προσαρμοστεί καταλλήλως το πρόγραμμα στα εταιρικά δεδομένα. Εντούτοις σε εταιρείες του δημοσίου, όπου η δυοξύνη καλά κρατεί, κρατάει χρόνια αυτή η φάση της επανοργάνωσης, οπότε η σημασία του λήμματος «σαπίζω» διανθίζεται με την έννοια του λήμματος όπως την ανάρτησε η ironick σήμερα. Εκεί η ανοργανωσιά και τα αναφερόμενα meeting είναι πολλαπλά και άκαρπα.

Δικηγορίστικο λογοπαίγνιο, που αναφέρεται σε μυθική μακρινή χώρα, όπου οι δίκες δεν γίνονται ποτέ (βλ. του Αγίου Πούτσου ανήμερα).

Προέρχεται από την ορολογία για την ημερομηνία δικασίμου «από αναβολή», δηλαδή μετ' αναβολής ορισθείσα, κατόπιν αιτήματος των διαδίκων ή κωλύματος (π.χ. απεργίας γραμματέων, εθνικών εορτών, εκλογών, τήρησης ωραρίου, αποχής δικηγόρων, ανώνυμης κλήσης για βόμβα κτλ).

Ως γνωστόν, έτσι και πάρει αναβολή μια δίκη, (τουλάχιστον στην Αθήνα) συνήθως μετατίθεται η δικάσιμος στις ινδιάνικες καλένδες, ήτοι κάνα χρόνο πίσω οι αστικές και τουλάχιστον έξι μήνες οι ποινικές υποθέσεις, δεδομένου ότι τα πινάκια είναι γεμάτα, δεν υπάρχουν αρκετές αίθουσες, δικαστές, προσωπικό, οι νεοέλληνες αλληλομηνύονται ακατάπαυστα κτλ.

Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί, ότι αφ’ ενός πολλοί διάδικοι -μέσω των δικηγόρων τους- παρελκύουν σκόπιμα τις δίκες, αφ’ ετέρου λόγω του παραδικαστικού (που δίνανε αβέρτα αναβολές/προτιμήσεις δικασίμων σε «ημετέρους» και παραγράφονταν ή προηγούνταν αντίστοιχα οι υποθέσεις τους κτλ) και των πειθαρχικών ποινών που έπεσαν, οι δικαστές είναι στριμωγμένοι και πλέον δε θέλουνε να δώσουν αναβολή, ακόμη και αν υφίσταται νόμιμη και εύλογη αιτία, καταντώντας σκληροί για να φανούν αδέκαστοι.

Υποτίθεται ότι δεύτερη αναβολή δίδεται με εξαιρετική φειδώ και μετά σε καμία περίπτωση, αλλά δε βαριέσαι; Όλο και κάτι θα προκύψει και η δίκη θα τραιναριστεί στο έπακρο κι ο κοσμάκης θα ταλαιπωρείται μέχρι να βρει το δίκιο του.

Το λαμόγιο που εκμεταλλεύεται την αδιαφανώς αποκτηθείσα θέση του για αθέμιτη κονόμα.

Οι οικονομισάριοι λειτουργούν κυρίως στο δημόσιο τομέα, και συγκεκριμένα σε νοσοκομεία, πολεοδομίες, εφορίες, δήμους, υπουργεία, ΙΚΑ, νομαρχίες, κ.α., και χρεώνουν προκαθορισμένο γρηγορόσημο για να διεκπεραιώσουν κάθε υποχρεώσή τους προς τον κερασφόρο πολίτη.

Στον ευρύτερο δημόσιο (γράφε: παρακρατικό) τομέα, οικονομισάριοι κουμπάροι διορίζονται με παχυλούς μισθούς ως σύμβουλοι ΔΕΚΟ. Προκειται για βιρτουόζους της σχολής Art Déko.

Μην ξεχνάμε όμως και τον (κρατικοδίαιτο) ιδιωτικό τομέα όπου διαπλεκόμενοι νταβατζήδες εργολήπτες (που είναι συνάμα καναλάρχες και μιντιάρχες) νέμονται κρατικά και κοινοτικά κονδύλια δια της μεθόδου του λιβανίσματος και του λαδώματος των ευκαιριακών τους πολιτικών συμμάχων.

Η εικοσιπενταετής τουλάστιχον παντοκρατορία των οικονομισάριων οδήγησε την Ελληνική οικονομία στην σημερινή της κατάσταση.

Λογοπαίγνιο εκ των κονόμα και κομισάριος.

Ασίστ: Γ. Τράγκας

Υφίσταμαι μεγάλη δεινοπάθηση, ταλαιπωρούμαι πολύ, περνάω δια πυρός και σιδήρου, μου βγαίνει η πίστη, τα βλέπω όλα κωλυόμενα.

Μπορεί να αναφέρεται σε εργασιακές συνθήκες, στρατό, σχέση κ.ο.κ.

Αντώνυμα: είμαι στην πούδρα/αφρό, τη βγάζω σπα, περνάω ζάχαρη/ρέκλα/ρεκλαντάν/χαλαρουίτα, (καρα)χυμεύω.

Μάγκικη (άραγε όχι μεμψίμοιρη, αλλά ανεξίκακα πικροφιλοσοφημένη) έκφραση, που δηλώνει τη διαπίστωση ακραίας ατυχίας σε κίνηση φορσέ.

Δηλαδή στραπάτσο σε κατάσταση catch 22 (μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα).

Προέρχεται από την χαρτοπαικτική ορολογία του blackjack ή την παρ’ ημίν παραλλαγή της εικοσιμίας (ή μετωνυμικώς στούκι), όπου το ποθητό είναι να φτάσει ο παίκτης με συνδυασμό των «χεριών» (αγγλ. hand) που θα του τύχουν, κατά το δυνατόν εγγύτερα στον αριθμό 21 αλλά ως εκεί και μη παρέκει, αλλιώς «καίγεται» (=χάνει).
Τώρα, αν ο παίκτης έχει συγκεντρώσει αριθμό που αντιστοιχεί στον αριθμό 12 (π.χ. φιγούρα + διπλό), αναγκαστικά πρέπει να τραβήξει, αλλιώς το το τραπέζι (ή η μάνα) θα τον κερδίσει ευχερώς, αφού το νούμερό του είναι μικρό και οι πιθανότητες να φέρει το τραπέζι κοντινότερο ή ίσο συνδυασμό στο 21 είναι μεγαλύτερες.

Όταν λοιπόν τραβήξεις από 12 (φορσέ), το λιγότερο που ελπίζεις είναι να σου τύχει επόμενο χαρτί φιγούρα (αξία=10, άρα 12+10=22 συνεπώς καίγεσαι), αφού είναι το μόνο χαρτί (καίτοι δεν είναι λίγες οι πιθανότητες 3Χ4=12 φιγούρες + τέσσερα 10αρια=22 φύλλα) επί συνόλου 48 φύλλων (52-4 δηλ. 2 της μάνας + 2 του παίκτη) που καίει και μάλιστα οριακά, ένα τέτοιο μικρό νούμερο.

Όλα βέβαια εξαρτώνται από το τι φύλλο έχει ήδη πέσει στην τσόχα, διότι αν π.χ. υπάρχουν ήδη δεκάρια (ω νατυρέλ ή φιγούρες), μειώνονται τα ποσοστά να ξαναρθεί τσουρουφλίζον χαρτί (10άρι).

Παπάς (ή ρήγας βλ. παροιμία «οι παράδες χαλάνε και ρηγάδες») λέγεται κυρίως η φιγούρα του βασιλιά της τράπουλας (παπαδιά η βασίλισσα και τζές ο βαλές), αλλά χαρακτηρίζει συνεκδοχικά (λόγω κύρους!) συχνά όλες τις φιγούρες (αγγλ. face cards), εξ ου και το γνωστό κωλοπειραγμένο παίγνιο του δρόμου «ο παπάς», που παίζουνε οι παπατζήδες με τη φιγούρα του άνακτος (ή με μπιζέλια-στραγάλια σε καπάκια νερού – αγγλ. shell game), γδέρνοντας τα κορόιδα που ψήνονται από τους παριστάμενους αβανταδόρους (λαμόγια - γιατροί) ή που τους σουφρώνουνε το πράσο οι ψευτο-παίκτες λαχανάδες.

Ο πληθυντικός της έκφρασης χρησιμοποιείται ευρέως στη νεοελληνική, όπου ο λέγων επιθυμεί να υπαχθεί σε κατηγορία-σύνολο με παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως και σε αντίστοιχες εκφράσεις του τζόγου και όχι μόνο (π.χ. «εμείς βγήκαμε με τα πόδια δεν βγήκαμε με το κεφάλι», «εμείς κατουρήσαμε στο πηγάδι», «για μας δεν έχει», «εμείς δεν μπορούμε», «δι’ ημάς δεν εγεννήθη εισέτι ο Κύριος» κλπ).

Χιουμοριστική έκφραση (κυρίως στο τάβλι), όπου ο λέγων περιπαίζει την απίστευτη κωλοφαρδία του αντιπάλου του, ο οποίος αν και βρισκόταν προ ολίγου σε δυσμενέστατη κατάσταση, βγήκε και «καβάλα» με το ζάρι που έφερε.

Η έκφραση ακολουθεί το σχήμα λιτότητας, δηλαδή πλήρως σημαίνει «είσαι τόσο τυχερός, σα να πέφτεις από το ύψος της Ακρόπολης – σαν το Μιμίκο και τη Μαίρη – και όχι μόνο να μην παθαίνεις τίποτα, αλλά να βρίσκεις και παρατημένο πορτοφόλι γεμάτο λεφτά»!

Άρτι εισαχθείσα αμερικλανιά που σημαίνει «επειγόντως, γρήγορα». Εκ του αρκτικόλεξου A.S.A.P. (as soon as possible).

Χρησιμοποιείται από γιάπηδες, χιπχοπάκια, γκικ, τρέντουλα, σκεϊτάδες, κύκλους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς κι άλλες αμερικανογενείς φυλές.

Αγγλιστί: ASAP.