Ορισμοί με ετικέτες (623)
Εμφανίζονται 601-610 από 623

Στην στρατιωτική αργκό, είναι το βαρύ κράνος παλαιάς κοπής.

Προφ από το αγγλικό ρήμα to hate = μισώ. Παπαχελληνιστί εχθροπάθεια. Βλ. και τρώω χέϊτ. Αν το δούμε λίγο δομιστικά σε σχέση με άλλα σημαίνοντα:

1. Κατ' αρχήν, είναι το αντίθετο του φαν, του οπαδού και του γκρούπι. Χέιτερ είναι αυτός που μισεί ένα σελεμπριτόνι, έναν καλλιτέχνη, ένα συγκρότημα, μία οποιαδήποτε καταναλωτική επιλογή, ή ένα οποιοδήποτε πρόσωπο από τους φέϊμους και άκυρους της μικροκαθημερινότητάς μας. Το να είναι κανείς χέιτερ φαίνεται ότι ελλοχεύει ως παρενέργεια του πανηγυρισμού των ατομικών επιλογών από το καταναλωτικό σύστημα, πλην από κάποιο σημείο και πέρα οι χέιτερζ το γαμάνε και ψόφησε.

2. Χρησιμοποιείται κατ' εξοχήν στο Ιντερνέτι για την εκεί εκδήλωση φθόνου, μνησικακίας και μπουλισμού. Ο χέιτερ διακρίνεται από το τρολ/ τρόλι. Το τρολ υποπίπτει σε ατενσιοχοριλίκι, κάνοντας προκλητικά σχόλια για να πέσουν όλα τα λέιζερ πάνω του ως προσοχοπουτάνα που είναι, κάνει δηλαδή μια κίνηση ελκύσεως του ενδιαφέροντος προς το υποκείμενό του. Ο χέιτερ αντιθέτως είναι αντικειμενότροπος, έχει σταθερή οξεία άποψη, και ποθεί περισσότερο την κατακρήμνιση του αντικειμένου του μίσους του. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι χέιτερζ ενδέχεται να μπουλίζουν ασύστολα (cyberbullying) ή ακόμη και να ενώνονται σε ομάδες για αυτό. Ορισμένοι από τους χέιτερζ- μπούληδες είναι οι γνωστοί φοβικοί ομοφοβικοί εθνίκια ναζοί, που εκμεταλλεύονται επιπλέον την ανωνυμία του Διαδικτύου. Αλλά ο όρος χέιτερ είναι αρκετά ευρύτερος. Από ό,τι βλέπω στη Βικούλα η διάδοση του όρου είναι αρκετά πρόσφατη, μετά το 2001.

3. Σε μουσικά ιδιώματα όπως η χιπ χοπ και η λόου μπαπ ο χέιτερ είναι ένας ειδικός τύπος που εκδηλώνει υπερβολική μνησικακία (Ressentiment που λέμε και στο χωριό μου) και που τρόπον τινά το παρακάνει με τον καταγγελτικό αλτέρνατιβ χαρακτήρα που ούτως ή άλλως έχουν οι λοουμπαπάδες, φτάνοντας σε ακραίες μορφές μίσους και αλληλοσπαραγμού ακόμη και μεταξύ χιπχοπάδων που δεν θεωρούνται αρκετά αυθεντικοί κ.ο.κ. Με τη σειρά τους καταγγέλλονται οι χέιτερζ ως μια μη γόνιμη στάση, όπως εξάλλου μη γόνιμη στάση είναι και αυτή των ποζεράδων.

Ατάκα που ακούστηκε στην ελληνική ταινία του 1969 «Το θύμα» από τον ηθοποιό Νίκο Τσούκα. Υποδυόταν, για όσους δεν το ενθυμούνται, έναν ανθυποτεράστιο στιχουργό (λέμε τώρα) σκυλοσουξεδίων και απαριθμούσε τον αριθμό των δίσκων που πουλούσε η κάθε σουξεδάρα του, για να ψήσει τον Βουτσά να ρίξει γκαφρά για τον καινούργιο δίσκο που ετοίμαζαν.

Ενδεικτικά τα άσματα:

• «Κατηραμένη κενωνία» - 80 χιλιάδες δίσκοι
• «Χάρος» - 100 χιλιάδες δίσκοι
• «Γιαλελέλι γιαλελέλι θα το κάψω το αμπέλι» - 60 χιλιάδες δίσκοι

• και το γνωστό και μη εξαιρετέο του μηδιού παρακάτω - 300 χιλιάδες δίσκοι και περιπλέον

  Από τους σλάνγκους χρησιμοποιείται ουχί βεβαίως για να απαριθμήσει τα πόσα τσεντέ πούλησε ΟΣάκηςΟΡουβάς, ο Πάριος ή ο κάθε νταλάρας, αλλά για να δώσει σπέκια στα λεγόμενα ή πράξεις κάποιου, απαριθμώντας έτσι σε δίσκους την επιτυχία αυτού που έκανε / είπε, ή για να δηλώσει πως κάτι δεν υπάρχει, τα σπάει, δηλαδής γαμάει και δέρνει ένα πράμα (Παρ. 1).

Ενίοτε λέγεται και με ειρωνικό τρόπο (Παρ. 2).

Η χρησιμοποίηση αριθμού μπροστά από τους «δίσκους» δεν είναι υποχρεωτική, μπορεί να ειπωθεί απλά «είναι για πολλές χιλιάδες δίσκους».

Εναλλακτικά λέμε και το «είναι πολλά χρόνια μπροστά» και το «για πόσα λεφτά είναι τούτος ρε;»

Χαϊδευτικά:

• Κομμάτι (ή μέχρι πρότινος και δισκάκι) χιπ χοπ,
• Πιτσιρικάς ή πιπινάκι με χιπχοπικό λουκ και λαϊφστάλιν. Άλλως, το ραπερόνι.

Πρόκειται για φυλές φίλων τση χιπχόπ, άκα χιπχοπάκια.

Η αποδελτίωση των φυλώνε είναι πέρα από τους σκοπούς του ορισμού αυτούνου, ωσεκτουτού περιοριζόμεθα στα απολύτως βασικά: οι χιπχοπάδες είναι συμπαθείς κατά τα λοιπά μαδαφάκες που όταν δεν ακούν ή / και χώνουν ρίμες, κάνουν γκράφιτι και μπρέικντανς. Η ενδυματολογικές τους επιλογές ξεκινάνε από διακριτικό γκαντζ και καταλήγουν στο λουκ του Ali G και τα αγαπημένα τους επιφώνημα είναι γιο! και ρησπέκτ!

Disclaimer: στην Ελλάδα υπάρχουν πάμπολλες φυλές χιπχοπάδων, γουαναμπήδων και μη. Χάριν οικονομίας, θα αρκεστώ στο τσουβάλιασμα δυο μεγάλων σκηνών, οι οποίες σιχαίνονται αλλήλους:

• Οι Διονυσιακοί: ραπερόνια ελαφρών βαρών που δεν παίρνουν τον εαυτό τους και πολύ στα σοβαρά με αποτέλεσμα να κατηγορούνται από άλλες φυλές για μεϊνστριμίλα. Πιονέροι της σκηνής τα χαβαλεδιάρικα ΗΜΙΖ, που εξακολουθούν να πραγματεύονται και τα πιο «σοβαρά» θέματα λολαδερώ τω τρόπω. Έτεροι εταίροι οι Goin' Through, οι Stavento, ο Υποχθόνιος.
• Οι Απολλώνιοι: οργισμένοι βαρυψώληδες σταυροφόροι κατά πάσης κοινωνικής αδικίας που παίρνουν τον εαυτό πάρα πολύ στα σοβαρά. Στέκι τους το www.hiphop.gr. Μια σημαντική συνομοταξία αποκηρύσσει την χιπχόπ μετά βδελυγμίας δίκην εναλλακτικίλας και αυτοπροσδιορίζεται λοουμπαπάδες. Προεξέχων ο B.D. Foxmoor των Active Burger. Βλ. επίσης Totem, Βαβυλώνα, Non Grata, Βrigade αλλά και την πα μαλ, πα μαλ Sadahzinia.

Η μόνη αφορμή που προκάλεσε σχεδόν όλες οι φυλές των χιπχοπάδων να συνευρεθούν ειρηνικάήταν η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ίσως απειδή ο ακομπλεξάριστος Killah P υποδήλωνε στοιχεία κι από τα δύο ρεύματα (συγκρίνατε την Κρίση και το Ρούμι Τεκίλα με τα Εκτός Ελέγχου και [Σιγά μη Κλάψω](Σιγά μην κλάψω)).

Τέλος, λίγα λόγια για την ετυμολογία του όρου. Ο χιπχοπάς, όπως και τα συναφή χιπστεράς, χίπης, χιπ, καθώς και η ζητωκραυγή χιπ, χιπ, ουρά! (και ταλιμπάν) είναι εκ του «hep», παμπάλαιας σλανγκιάς για ψαγμένα άτομα (βλ. εδώ). Πρώιμο παράγωγο από τον χώρο τση τζαζ: hepcat.

Οι θεωρίες διίστανται για την πρωθύστερη προέλευση του hep:

• Σύμφωνα με μια βουκολική εκδοχή, πρόκειται για την κραυγή βοσκών hep! (ελληνιστί επ!, ώπα!, πρά ωρέ πρά!).
• Μια πιο στρατόκαυλη εκδοχή το συνδέει με το αγγλικάνικο παράγγελμα «hep, two, three, four!». Όσοι κάνουν γαμάουα βηματισμό στις παρελέσεις είναι «hep», είναι δηλαδή τζαμάτοι. Βλ. και χεπχοπάς.
• Μια λασκική εκδοχή εντοπίζει αντισημιτικές ρίζες: κατά τις σταυροφορίες του μεσαίωνα, οι Ιππότες του Νι! κράδαιναν λάβαρα με τα αρχικά Η.Ε.P. (> Hierosolyma Est Perdita) καθώς την πέφτανε σε άμοιρους Ιουδαίους. Επίσης, το 1819 γερμανοί φίλαθλοι φώναζαν hep-hep! κατά τα την διάρκεια αντισημιτικών πογκρόμ (τα hep-hep riots με τ' όνομα).

Διαλέγετε και παίρνετε.

Αφενός το μουσικό και μη σουξεδάκι και αφεδύο η τζούρα κανναβινοειδούς ή άλλης ουσίας, κυρίως από μπονγκ ή πίπα.

Εκ του αγγλικανικού hit.

Από την χορδή και τον homo sapiens.

Ο κιθαρίστας, μπασίστας και γενικότερα έγχορδος οργανοπαίκτης που συνήθως ειναι καινούργιος με το όργανο και κοπανάει τις χορδές σαν να ήταν σάκος του μποξ. Το αποτέλεσμα είναι να βγαίνει από το όργανο βαβούρα που δεν μπορείς να την αντέξεις για πολλή ώρα...

Τύπος μαγαζιού νυχτερινής διασκέδασης, εξέλιξη του ορθάδικου, που γνώρισε μεγάλη άνθηση προς τα τέλη της δεκαετίας του '90. Στα χαρακτηριστικά του χοροπηδάδικου συμπεριλαμβάνονται η έλλειψη τραπεζοκαθισμάτων (με εξαίρεση μια σειρά σκαμπώ για πελαργούς κατά μήκος του μπαρ) σε έναν πολύ στριμόκωλο άλλωστε χώρο, το στριμωξίδι που αποτελεί πόλο έλξης για εφαψίες, κοινό αυστηρά από 16 ως 23 και την ασταμάτητη ντάπα ντούπα μουσική υπόκρουση (πριόνια) σε εκκωφαντική ένταση.

Οι θαμώνες ενός χοροπηδάδικου επιδίδονται ανηλεώς σε μια ιδιόμορφη χορογραφία που περιλαμβάνει αδιάκοπα επιτόπια άλματα που συνοδεύονται από ακανόνιστα τινάγματα (jerks) της κεφαλής και των άνω (κυρίως) άκρων.

Όπως όλα τα πράγματα γνωρίζουν ακμή και παρακμή, έτσι και το συγκεκριμένο είδος νυχτερινής διασκέδασης έχει πάρει την κατιούσα και κινδυνεύει μάλιστα με ολική εξαφάνιση, προς μεγάλη βέβαια τέρψη των περιοίκων των χοροπηδάδικων. Μουσειακά δείγματα διατηρούνται ακόμη στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης (Verykoko) και στο 12ο χλμ Θεσ/νίκης - Βασιλικών (Therapy).

Για πολύ καιρό μετά την κυκλοφορία του δίσκου του «Latin», το προσωνύμιο του Γιώργου (στα ισπανικά Χόρχε) Νταλάρα.

Παρότι έχει ψιλοσβήσει (διότι ο Νταλάρας δεν έχει αφήσει είδος που να μην τραγουδήσει, για αυτό και τον σιχάθηκε η πλάση), που και που το ακούς.

Υπενθύμιση : rogerio

Οπαδός (fan) μέχρι τρέλας των Who.

The Who (από allivegp, 15/08/09)

(από allivegp, 15/08/09)

Η εμβληματική μορφή του Roger Daltrey, τραγουδιστή των Who (από allivegp, 15/08/09)